Οι 7 Σαμουράι (1954)

[Άνθρωπος Χωρίς Όνομα]

Πρωτότυπος Τίτλος: 七人の侍 (Shichinin no Samurai)
Ελληνικός τίτλος: Οι 7 Σαμουράι
Σκηνοθεσία: Ακίρα Κουροσάβα
Έτος Παραγωγής: 1954
Ελληνική Πρεμιέρα: 25.6.1956
Πρωταγωνιστούν: Τακασι Σιμουρα, Τοσιρο Μιφουνε...


Σαμουράι ονομάζονται οι Πολεμιστές που έδρασαν στην Ιαπωνία κατά τον 12ο αι. , κυριαρχώντας στην Ιαπωνική στρατιωτική ιστορία, ως ρυθμιστές μεγάλων ιστορικών γεγονότων. Ουσιαστικά επρόκειτο για μισθοφόρους που τελούσαν υπό τις διαταγές ενός και μοναδικού αφέντη ακολουθώντας ένα ιδιαίτερο κώδικα τιμής, το λεγόμενο Μπουσίντο.

Κατά την παρακμή της φεουδαρχίας, μεγάλος αριθμός σαμουράι έμεινε "άνεργος" , αφού ανεργία για τους Σαμουράι σήμαινε η απώλεια του Αφέντη. Ο Σαμουράι χωρίς αφέντη ονομάζεται Ρονίν.



Πλοκή
Ο φακός μας μεταφέρει σε εκείνη την εποχή όπου το φεουδαρχικό κράτος έχοντας φτάσει σε πλήρη διάλυση, αφήνει ολόκληρες αγροτικές περιοχές να μαστίζονται από ληστές, οι οποίοι λυμαίνονται ολόκληρα χωριά, κλέβοντας και βιαιοπραγώντας ενάντια στους φτωχούς αγρότες της Ιαπωνικής επαρχίας. Μετά από μια επιδρομή σε ένα μικρο χωριό, οι νεότεροι αποφασίζουν να πάνε στην κοντινότερη πόλη και να μισθώσουν μια ομάδα από Ρονίν ώστε να τους προστατεύει από τυχόν μελλοντικές επιδρομές. Το χωριό όμως είναι φτωχό και οι τιμές των Ρονιν είναι απλησίαστες για τους χωρικούς, αφού το μόνο που μπορούν να τους παρέχουν είναι η τροφή και μια ίσως ανεκτή κατοικία για να κοιμούνται.

Έτσι, οι γεροντότεροι συμβουλεύουν : "Βρείτε πεινασμένους Ρονιν, γιατί μόνο αυτοί θα δεχτούν να τρώνε ρύζι και καλαμποκόψωμο".

Άποψη
Πρόκειται κυριολεκτικά για την πρώτη ταινία στην ιστορία του κινηματογράφου που ισορροπεί τελετουργικά ανάμεσα στην Δράση και στο Δράμα προς όφελος και μέσω των, ιδεατά πλασμένων, χαρακτήρων.

Αρκετοί Ιάπωνες Ιστορικοί θεωρούν την αποτύπωση της χρονικής περιόδου ως την πιο άρτια που έχει γίνει ποτέ, ενώ δυο στρατιωτικοί ειδικοί στην στρατηγική και τις τακτικές των Σαμουράι, λένε ότι είναι πέραν του δέοντος ρεαλιστικές. Θεωρείται δε, ότι επηρέασε και συνεχίζει να επηρεάζει την παγκόσμια φιλμογραφία, τόσο σε τεχνικό επίπεδο, όσο και σε θεωρητικό.

Ένα μικρο δείγμα επιρροής είναι η αυτούσια μεταφορά του σεναρίου (υπάρχει ολόκληρη παραφιλολογία σχετικά με το αν έγινε νόμιμα η παράνομα), των χαρακτήρων, ακόμα και του τίτλου, στο Δυτικό κινηματογράφο με το Γουέστερν "...και οι επτά ήταν υπέροχοι" του Τζον Στάρτζες, το 1960.

Αξίζει ιδιαίτερης προσοχής το λεπτό σημείο εκείνο όπου, ενώ οι μισθοφόροι είναι Ρονιν, μνημονεύονται ως Σαμουράι. Σε προσωπικό επίπεδο, κατατάσσεται στις πρώτη τριάδα των ταινιών που επισκέπτομαι ξανά και ξανά.

Gisaku: What's the use of worrying about your beard when your head's about to be taken?

Τρέιλερ

[Συνικός]

Άνθρωπε, λογικό να σου αρέσει τόσο αυτή η ταινία - όπως και το Γιοτζίμπο, φαντάζομαι - καθώς είναι κάτι αντίστοιχο με τα western της Αμερικής. Το συγκεκριμένο είναι κάτι σαν το Magnificent Seven και το Γιοτζίμπο διασκευή του Για μια χούφτα δολάρια. Φυσικά, πρόκειται για ταινίες με ξεχωριστή σημασία και το στίγμα του μεγάλου Ιάπωνα.

Ήταν από τις πρώτες γιαπωνέζικες που είδα ποτέ, και θυμάμαι πόσο δυσκολευόμουν να ξεχωρίσω τους χαρακτήρες...

[Άνθρωπος Χωρίς Όνομα]

Η αληθεια ειναι οτι συμβαινει ακριβως το αντιθετο, αν και ειχα την ιδια εντυπωση, όταν ξεκινησα να ασχολουμαι με το γουεστερν. Το χολιγουντ φτανει πιο ευκολα στην οθονη μας απ'οτι το αντιπαλο Ιαπωνικο δεος .
Ετσι το a fistful of dollars ερχεται μετα το Yojimbo φανερα επηρεασμενο απο τον Κουροσαβα αλλα κρατωντας τα προσχηματα, ενώ το Μagnificent Seven επεται των Σαμουραι και απλως "ξεπατικωνει" ολο το σεναριο ακομα και τους χαρακτηρες. Ποτε δεν αποδοθηκαν τα ευσημα στον Κουροσαβα και υπαρχει ολοκληρη παραφιλολογια σχετικά με την σταση του κουροσαβα που παραβρεθηκε στην επισημη πρεμιερα του γουεστερν .

Το να ξεχωρισω φυσιογνωμιες , λιγακι ξενες προς τα καυκασια προτυπα, ακομα αποτελει "θεματακι" και ειναι αλλος ενας Δουρειος Ιππος που χρησιμοποιει το χολιγουντ, για να φτασει πιο ευκολα στις οθονες μας ...

[Συνικός]

Η αληθεια ειναι οτι συμβαινει ακριβως το αντιθετο, αν και ειχα την ιδια εντυπωση, όταν ξεκινησα να ασχολουμαι με το γουεστερν.

Έχεις δίκιο! Το είχα ξεχάσει εντελώς.

[Κόρτο Μαλτέζε]

Πολύ καλή ταινία και παρά την μεγάλη της διάρκεια (γύρω στη μισή ώρα για κάθε Σαμουράι), το ότι είναι Ιαπωνική με ότι αυτό συνεπάγεται (Ιαπωνική γλώσσα και Ιάπωνες ηθοποιοί) και το ότι είναι ασπρόμαυρη την είχα δει ολόκληρη και χωρίς να με κουράσει καθόλου. Από Κουροσάβα προσωπικά προτιμώ τον θρόνο του αίματος, χωρίς να μπορώ να πω ότι έχω δει ταινία του που δεν μου άρεσε.

Όντως οι 7 υπέροχοι και το Για μια χούφτα δολάρια είναι διασκευές των 7 σαμουράι και Γιοζίμπο αντίστοιχα και απ' ότι φαίνεται ο Κουροσάβα τα αποδέχτηκε καθώς δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς αλλά και οι 4 ταινίες είναι πολύ καλές (και το Για μια χούφτα δολάρια δεν είναι Χόλιγουντ).

[Βου Παπ]

Εντάξει, με πείσατε... Την έχω καιρό στη λίστα μου αυτή την ταινία, αλλά φοβόμουν να τη δω γιατί υπέθετα πως είναι καθαρά δράσης...