2015 Redux

[Χήθκλιφ]

Μυρμηγκοφάγε, όπως το βλέπω, κάτι πολύ προβλέψιμο δεν έχει και ενδιαφέρον!

Η «Bad Guy» δεν είναι μια άλλη «Pieta» αλλά ένας μάταιος, αδιέξοδος έρωτας και η τραγικότητα ενός συναισθήματος που δεν έχει λόγο ύπαρξης. Αν πάντως πιστεύεις πως μόνο αυτές έχω ψηλά του λατρεμένου μου Κιμ Κι Ντουκ, μάλλον δεν σου έχω μιλήσει για τις «Breath» και «Time» - είμαι βέβαιη όμως πως διόλου δεν λυπάσαι γι' αυτό!

Υποθέτω πως η ερώτηση για «Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα» απευθύνεται σε εμένα... Δεν θα πω πόσο αδιάφορη δυστυχώς δεν με άφησε με την αρνητική έννοια, καθώς γνωρίζω πως είναι αγαπημένη πολλών... και ήδη νιώθω κάπως άσχημα που το λέω.

[Ίζι]

Ε, δεν θα έλεγα ότι έχουμε και πολλά κοινά Μυρμηγκοφάγε. Εγώ τρελαίνομαι για αμερικανιές, ας πούμε Όμως, αν θέλεις, ρίξε καμιά σοβιετική πρόταση

@Χήθκλιφ γιατί να αισθάνεσαι άσχημα; Εσύ, περισσότερο από απ' τον καθένα, ξέρεις πώς να εκφράσεις τόσο την αγάπη σου όσο και την απέχθειά σου για μια δημιουργία χωρίς να προσβάλλεις αυτούς που έχουν αντίθετη γνώμη. Αυτό είναι το ζητούμενο

[Μυρμηγκοφάγος]

Το υποψιάστηκα Χήθκλιφ ότι δεν θα σου ταίριαζε. Αν είχα συνδεθεί και 'γω με τον Ζουλάφσκι, δεν θα υπήρχε καμία πιθανότητα να επιλέξω ένα αντίγραφο στη θέση του πρωτότυπου. Και θα μπορούσες να γίνεις πιο περιγραφική χωρίς να νιώθεις άσχημα, που με έχεις αφήσει μόνο μου στο απόσπασμα. Πάντως το τυράκι σου δεν άντεξες να μην το πετάξεις, όπως φυσικά και ΄γω φυσικά δεν άντεξα να μην το τσιμπήσω. Δυστυχώς όμως, μάλλον η πόρτα του Κιμ, θα παραμείνει ερμητικά κλειστή μετά και το Shi gan

Ίζι ενδιαφέρον ερώτημα. Τι θα μπορούσα να προτείνω λοιπόν, χωρίς να αρχίσω να επαναδιατυπώνω τα πολύ γνωστά; Ίσως ο Μιχάλκοφ να είναι ένας καλός συνδετικός κρίκος και χωρίς να πάω πολύ πίσω, να σου πρότεινα να δοκιμάσεις τα A Slave of Love (1976) και Five Evenings (1979)

[Χήθκλιφ]

Ίζι σε ευχαριστώ πολύ γι' αυτό που λες (και ελπίζω να είναι πράγματι έτσι!)

Μυρμηγκοφάγε δεν φαντάστηκα πως θα επιχειρούσες να δεις άλλη ταινία του Κιμ, αλλά αν το υποψιαζόμουν άνετα θα υπέθετα πως θα φρόντιζες ασυνείδητα (;) να κάνεις την πιο ακατάλληλη επιλογή (ώστε να συνεχίσεις να τον αντιπαθείς απρόσκοπτα )

Με τον Ζουλάφσκι είμαι δεμένη πρωτίστως συναισθηματικά και μου είναι δύσκολο να αντιληφθώ τον συσχετισμό που κάνεις με μια ταινία που ήταν μεν ερωτικά περίπλοκη, αλλά ψυχρή και αποστασιοποιημένη. Έχω την εντύπωση όμως πως ο χαρακτηρισμός της ως αντίγραφο αδικεί τόσο την ίδια (ασχέτως αν δεν άρεσε σε εμένα) γιατί ήθελε και ήταν κάτι πολύ διαφορετικό, όσο και τον λατρεμένο μου σκηνοθέτη που η δουλειά του πάντοτε πηγάζει από και αναβρύζει φλεγόμενο συναίσθημα παρά οτιδήποτε άλλο...

[Μυρμηγκοφάγος]

Αν το bitter moon δεν με είχε ικανοποιήσει, θα ήμουν πιο προσεκτικός με τη χρήση της συγκεκριμένης λέξης, όμως στη προκειμένη περίπτωση είναι απαλλαγμένη από κάθε αρνητική έννοια και απλά δηλώνει ότι μου θυμίζει πολύ περισσότερο Ζουλάφσκι παρά Πολάνσκι. Φυσικά αν είχα αντίστοιχο δέσιμο με τον Αντρέι όπως εσύ, μάλλον να μην έβλεπα κι εγώ εξαρχής τη σύγκριση, οπότε και δεκτή η μομφή σου

Δηλαδή τώρα εμμέσως μου λες ότι η κατάλληλη επιλογή ήταν το Breath; και άλλο τυράκι; δε με λυπάσαι;

[Μπιατριξ Κιντο]

Μηρμηγκοφαγε, σε νιωθω. Ουτε εμενα με ενθουσιασε ο Νονος. Δεν λεω οτι δεν ηταν καλη ταινια, απλα δεν ηταν του γουστου μου, οποτε μην με "κραξετε". Νομιζω εκεινη τη χρονια ηταν που το πρωτοειδα (2015).

Παντως, το 2015 ηταν η χρονια που ειδα για πρωτη φορα τη διλογια του Kill Bill (συγκεκριμενα ηταν Κυριακη 11 Οκτωβριου, το θυμαμαι πολυ καλα), και απο τοτε την "ερωτευτηκα". Αλλα τωρα αλλες ταινιες που ειχα δει εκεινη τη χρονια δεν θυμαμαι.