Αγαπημένες ταινίες Τρόμου (και όχι μόνο)

[Σινεφίλ]

(Μυρμηγκοφάγε, αν θέλαμε να δούμε το ψυχολογικό προφίλ ενός κατά συρροήν κινηματογραφόπληκτου, θα ήσουν ο ιδανικός ψυχογράφος και η Χήθκλιφ το ιδανικό θύμα)...

[Ίζι]

Είμαι τυχερή με τα εξαντλημένα, θα έχω λοιπόν το νου μου μήπως το πετύχω και για τις δυο μας

Σ' ευχαριστώ
Υπάρχει εδώ αλλά κάνει 35 ευρώ . Δεν υπάρχει περίπτωση να δώσω τόσα χρήματα για ένα βιβλίο, και μάλιστα διαβασμένο

[Μυρμηγκοφάγος]

Χήθκλιφ, με παραξενεύει αυτή η ερώτηση. Νόμιζα ότι ήταν ολοφάνερη η σκηνή. Για μένα τουλάχιστον ήταν τόσο δυνατή που ενώ έχω σχεδόν ξεχάσει τελείως την ταινία, αυτήν τη θυμάμαι σαν να την είδα μόλις τώρα.

αναφέρομαι στην σκηνή που γυρίζει η κάμερα

Ποιά άλλη θεωρούσες ότι μπορεί να εννοούσα;

Σινεφίλ, δυστυχώς αν χρησιμοποιούσαμε την Χήθκλιφ ως θύμα, φοβάμαι πως θα κατέληγα στα χέρια μιας αδίστακτης και κατά συρροήν βασανίστριας σε λάτεξ, με φετίχ τις διεστραμμένες ταινίες

[Σινεφίλ]

Σινεφίλ, δυστυχώς αν χρησιμοποιούσαμε την Χήθκλιφ ως θύμα, φοβάμαι πως θα κατέληγα στα χέρια μιας αδίστακτης και κατά συρροήν βασανίστριας σε λάτεξ, με φετίχ τις διεστραμμένες ταινίες

Αυτό σαν να μην ακούγεται και τόσο άσχημο για έναν άντρα.

[Χήθκλιφ]

Σας χάνω λίγο.. κάτι μου λέει όμως πως το προφίλ είναι καταδικασμένο να μείνει ανολοκλήρωτο αφού βλέπω το επίδοξο πειραματικό 'θύμα' να μετατρέπεται σε κυριολεκτικό θύμα των αιμοδιψών..ταινιών της.

Μυρμηγκοφάγε, όσο προφανής κι αν ήταν, δεν μπορούσα να είμαι βέβαιη γιατί το αίσθημα της φρίκης είναι ιδιαίτερα προσωπικό. Η εν λόγω σκηνή ήταν πράγματι η πιο ανατριχιαστική και παραδόξως λίγα δευτερόλεπτα προτού συμβεί.. ό,τι ήταν αυτό που συνέβη (!) χάρη στην υπογείως κλιμακούμενη ένταση το 'είδα' νοερά να συμβαίνει.

Εν τούτοις, εξίσου αλλόκοτες και δυνατές μου φάνηκαν οι τελευταίες στιγμές πριν το κλείσιμο, όπου ο Χοσέ βλέπει τον φασματικό εαυτό του και τον απόκοσμο πλέον Πέδρο να προβάλλονται εναλλάξ στον τοίχο, φέροντας αντικρουόμενα μηνύματα.. είχα την αίσθηση πως ακόμη κι αν άλλαζε γνώμη, αν αποφάσιζε να αποχωρήσει ή να κλείσει την κάμερα, θα συνέβαινε κάτι ανείπωτα αποτρόπαιο..

Διαπιστώνω ότι η ταινία έχει στοιχειώσει τη σκέψη μου και όσο περνούν οι μέρες, αντί να ατονεί η αίσθηση που μου άφησε, διογκώνεται.. εξυπακούεται λοιπόν πως θα ακολουθήσει παρουσίαση, ήδη έχω αρχίσει να συγκεντρώνω πληροφορίες - γι' αυτό παρακαλώ, μη με προλάβει κάποιος άλλος!

[Μυρμηγκοφάγος]

Σινεφίλ, υποψιάζομαι ότι δεν έχεις δει τις διεστραμμένες ταινίες που λατρεύει το υποψήφιο θύμα, αλλιώς δε θα το έλεγες αυτό. Και μπορεί να ισχυρίζεται ότι θα είναι το θύμα, άλλος θα πληρώσει όμως την νύφη

Χήθκλιφ, Θα ήθελα πολύ να συνεχίσω την συζήτηση, αλλά δυστυχώς την έχω ξεχάσει τελείως. Σαν αυτή η στιγμή να επισκίασε τα πάντα και δε θυμάμαι καν σε τι αναφέρεσαι. Ας ελπίσουμε ο Φαροφύλακας να σου κάνει την χάρη και να την δει σύντομα

[Νικόλας Δε Κιντ]

Έτσι, απλά θα ξεχωρίσω μερικές ταινίες που κατάφεραν να μου υποβάλουν ένα παράξενο αίσθημα, κάτι σαν φόβο και μυστήριο μαζί.

[*]Prince of Darkness (1987)

Δεν το πιστεύω ότι σου άρεσε αυτή η ταινία!!!!! Χίλιες φορές η Τσαίναταουν που είχαν και το ίδιο cast!!
Οι δίκες μου ταινίες τρόμου λοιπόν, με τυχαία σειρα:

1. The serpent and the rainbow - Wes Craven
2. The Shining- Stanley Kubrick
3. The Othets - Alexandro Amenabar
4. Drag me to hell - Sam RAimi
5. Korkarlen - Victor Sjostrom (1921)
6. Pet Cemetery - Mary Lambert
7. The Tenant - Roman Polanski
8. Suspiria - Dario Argento
9. The Omen - Richard Donner

[Χήθκλιφ]

1. The serpent and the rainbow - Wes Craven

Χάρηκα που την είδα και σε άλλη λίστα. Αν είχε λίγο καλύτερο κλείσιμο θα μιλούσα για αριστούργημα του είδους, και όχι μόνο.. (μάλλον ψεύδομαι, καθώς ήδη το κάνω!)

Υ.Γ. Μολονότι ακολουθώ ρυθμούς χελώνας, η συγκεκριμένη είναι από τις ταινίες που θέλω πολύ να παρουσιάσω (μαζί με την Angel Heart).. ελπίζω πως δεν το θέλεις κι εσύ (και με προλάβεις!)

[Ίζι]

Νικόλα, μου άρεσε πάρα πολύ το Drag Me to Hell, όμως νομίζω ότι είναι περισσότερο μαύρη κωμωδία-παρωδία

[Νικόλας Δε Κιντ]

Νικόλα, μου άρεσε πάρα πολύ το Drag Me to Hell, όμως νομίζω ότι είναι περισσότερο μαύρη κωμωδία-παρωδία

Ίζι τι να σου πω... Έγω πάντως είχα τρομάξει στον κινηματογράφο!!!

Ειδικά στην σκηνή που της την πέφτει η γρια στο πάρκινγκ