Χήθκλιφ,
υποθέτω αναφέρεσε στη στιγμή που ανόιγει την πόρτα και τον βλέπει και μαζί με αυτόν και εμείς, για πρώτη φορά, στην πραγματική του μορφή. Μια χαρά το εξηγείς, εγώ μάλλον είμαι μεγαλύτερο παχύδερμο απ' ότι νόμιζα.
Σε αντίθεση με σένα, από τη λιστα μου, μόνο το Onibaba και σε μικρότερο βαθμό το Santa sangre, μπορώ να θεωρήσω πολύ καλές και αυτό επειδή τις αξιολογώ περισσότερο ως δραματικές. Τις μισές τις θεωρώ απλά ικανοποιητικές και όσο περισσότερο το σκέφτομαι, ήμουν ο πλέον ακατάλληλος να ανοίξει το συγκεκριμένο θέμα
Θεωρείς το Reflecting Skin ως μια καλή ιδέα για να βιώσω το αίσθημα της φρίκης και τη διαφοροποίηση από αυτό του τρόμου, ή θα πρότεινες κάτι άλλο; Έχω μια βραδιά μπροστά μου
Ονειρευτή,
εν την απουσία σου θα κανονιστούν όλα, μην ανησυχείς
Αγαπημένες ταινίες Τρόμου (και όχι μόνο)
- Μυρμηγκοφάγος
- βιντεοβάτης
- Αναρτήσεις: 820
- Εγγραφή: 27 Ιούν 2014, 23:38
Re: Αγαπημένες ταινίες Τρόμου (και όχι μόνο)
Αν δεν κάνω λάθος, η σκηνή ξεκινάει στον διάδρομο, όπου τον βλέπουμε να οδεύει προς την πόρτα και τον Χάτερ να διαισθάνεται την παρουσία του προτού ακόμα τον αντικρίσει..
Να διευκρινίσω εδώ πως Λατρεύω τους βρικόλακες και όχι μόνο δεν θα με τρόμαζε η (απίθανη) πιθανότητα της ύπαρξης τους αλλά αντίθετα θα με χαροποιούσε. Εκείνο λοιπόν που μου προκάλεσε φρίκη στην εν λόγω σκηνή, ήταν κάτι αλλόκοτο που περισσότερο «έπιασα» ενστικτωδώς παρά είδα στην στάση και όψη του κόμη. Η σκέψη πως επιθυμούσε απλώς να πιει το αίμα του ήρωα λειτούργησε βέβαια καθησυχαστικά (απόπειρα εκλογίκευσης) ωστόσο κάτι επάνω του υπαινισσόταν σε μένα κάποια διαφορετική άφατη, παράλογη επιθυμία που δεν είχε σχέση με το αίμα (ούτε φυσικά με την «ψυχή» του ήρωα..!) και αυτό ακριβώς πυροδότησε το αίσθημα του ανοίκειου. Τώρα θεωρώ πως το εξήγησα καλύτερα.
Η ταινία "Διάφανο δέρμα" ήταν ό,τι πιο κοντά στη φρίκη έχω βιώσει εγώ, με επηρέασε όμως με έναν άκρως προσωπικό τρόπο και αμφιβάλλω για το αν θα έχει τον ίδιο αντίκτυπο πάνω σου. Θα δίσταζα επιπλέον να τη προτείνω καθώς, όπως είπα, είναι η πιο καταθλιπτική ταινία που έχω δει, ενώ περιλαμβάνει ορισμένες σκηνές, που θα μπορούσαν να ενοχλήσουν.
Από την λίστα μου, καθοδηγούμενη και από την εκτίμηση σου για την «Λάμψη» θα σου πρότεινα ασυζητητί την ταινία «Burnt Offerings». Εάν δεν εμπίπτει αυτή στην κατηγορία της φρίκης, δεν ξέρω άλλη που θα μπορούσε να ενταχθεί! Οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών, Όλιβερ Ριντ και Κάρεν Μπλακ είναι επίσης ανυπέρβλητες.
Να διευκρινίσω εδώ πως Λατρεύω τους βρικόλακες και όχι μόνο δεν θα με τρόμαζε η (απίθανη) πιθανότητα της ύπαρξης τους αλλά αντίθετα θα με χαροποιούσε. Εκείνο λοιπόν που μου προκάλεσε φρίκη στην εν λόγω σκηνή, ήταν κάτι αλλόκοτο που περισσότερο «έπιασα» ενστικτωδώς παρά είδα στην στάση και όψη του κόμη. Η σκέψη πως επιθυμούσε απλώς να πιει το αίμα του ήρωα λειτούργησε βέβαια καθησυχαστικά (απόπειρα εκλογίκευσης) ωστόσο κάτι επάνω του υπαινισσόταν σε μένα κάποια διαφορετική άφατη, παράλογη επιθυμία που δεν είχε σχέση με το αίμα (ούτε φυσικά με την «ψυχή» του ήρωα..!) και αυτό ακριβώς πυροδότησε το αίσθημα του ανοίκειου. Τώρα θεωρώ πως το εξήγησα καλύτερα.
Η ταινία "Διάφανο δέρμα" ήταν ό,τι πιο κοντά στη φρίκη έχω βιώσει εγώ, με επηρέασε όμως με έναν άκρως προσωπικό τρόπο και αμφιβάλλω για το αν θα έχει τον ίδιο αντίκτυπο πάνω σου. Θα δίσταζα επιπλέον να τη προτείνω καθώς, όπως είπα, είναι η πιο καταθλιπτική ταινία που έχω δει, ενώ περιλαμβάνει ορισμένες σκηνές, που θα μπορούσαν να ενοχλήσουν.
Από την λίστα μου, καθοδηγούμενη και από την εκτίμηση σου για την «Λάμψη» θα σου πρότεινα ασυζητητί την ταινία «Burnt Offerings». Εάν δεν εμπίπτει αυτή στην κατηγορία της φρίκης, δεν ξέρω άλλη που θα μπορούσε να ενταχθεί! Οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών, Όλιβερ Ριντ και Κάρεν Μπλακ είναι επίσης ανυπέρβλητες.
"Parce que moi je rêve, moi je ne le suis pas.."
- Φαροφύλακας
- Φωτόφρακτος Δροσουλίτης
- Αναρτήσεις: 3453
- Εγγραφή: 31 Μάρ 2013, 09:00
Re: Αγαπημένες ταινίες Τρόμου (και όχι μόνο)
Πέρα που γενικά είναι δύσκολο να προτείνεις κάτι σε κάποιον που δεν γνωρίζεις, ειδικά σε εσένα Μυρμηγκοφάγε, νομίζω πως εγώ δύσκολα θα τολμούσα να προτείνω κάτι. Μου μοιάζεις κομμάτι δύσκολος... Χαρά στο θάρρος της Χήθλφικ.
"Ah," she said, "to come is easy and takes hours; to go is different—and may take centuries."
Re: Αγαπημένες ταινίες Τρόμου (και όχι μόνο)
Μα κι εγώ κινούμαι σε σχετικά ασφαλή μονοπάτια με την πρόταση μου... Εφόσον του άρεσε «Η Λάμψη» υπάρχουν πιθανότητες να του αρέσει και αυτή η ταινία καθότι μοιράζονται κοινά. Θα βοηθούσε βέβαια αν ήξερα τη γνώμη του Μυρμηγκοφάγου για τον «Εξολοθρευτή Άγγελο» - τον οποίο ίσως απεχθάνεται - γιατί και με αυτή υπάρχουν ομοιότητες, πιο χαλαρές όμως.
Πάντως από τη μεριά μου, μπήκα σε πειρασμό να δω απόψε την «Onibaba» - Για να δούμε...
Πάντως από τη μεριά μου, μπήκα σε πειρασμό να δω απόψε την «Onibaba» - Για να δούμε...
"Parce que moi je rêve, moi je ne le suis pas.."
- Μυρμηγκοφάγος
- βιντεοβάτης
- Αναρτήσεις: 820
- Εγγραφή: 27 Ιούν 2014, 23:38
Re: Αγαπημένες ταινίες Τρόμου (και όχι μόνο)
Χήθκλιφ,
δε με πρόλαβες, αλλά το υποψιάστηκες. Not my cup of tea.
Γενικά ναι, με θεωρώ δύσκολο και έχω μια έμφαση στον παλιό, απλό και μη αγγλόφωνο κινηματογράφο. Αποφάσισα να κάνω την εξαίρεση και να το δοκιμάσω, παρότι όλες οι ενδείξεις έδειχναν ότι δε θα με ικανοποιήσει, αλλά μια λιγότερη, ή μια περισσότερη δεν αλλάζει κάτι
Από Bunuel δεν έχω δει πολλές, καμιά δεκαριά μόνο και ο Εξολοθρευτής Άγγελος, μαζί με την Ωραία της Ημέρας ήταν οι ποιό αδύναμες εμπειρίες μου, αν και γενικά δε με ξετρελαίνει. Επίσης η Λάμψη δεν είπα ότι μου αρέσει. Μου άρεσε, αλλά από όταν την είδα έχω δει ταινίες που θεωρώ πολύ ποιό ενδιαφέρουσες. Τώρα απλά θα την χαρακτήριζα από ικανοποιητική έως ενδιαφέρουσα. Αν την ξανάβλεπα φοβάμαι ότι θα έπεφτε περισσότερο. Το έχω πάρει απόφαση όμως να αναζητήσω τη διαφορά μεταξύ τρόμου και φρίκης, οπότε να δοκιμάσω το Burnt Offerings, ή να καταλήξω σε κάτι άλλο; Έχετε 24 ώρες
Στο θέμα του Nosferatu δεν ήμουν βέβαιος αν η παλαιότητα και το καλτ status επιδρούσαν στην καλή της φήμη, για αυτό ήθελα πάρα πολύ να ακούσω κάποιον να μου λέει ότι πραγματικά ένιωσε κάτι. Αν βρεις την όρεξη Χήθκλιφ θα ήθελα πολύ να διαβάσω μια σύγκρισή σου μεταξύ του Nosferatu και του Vampyr
δε με πρόλαβες, αλλά το υποψιάστηκες. Not my cup of tea.
Γενικά ναι, με θεωρώ δύσκολο και έχω μια έμφαση στον παλιό, απλό και μη αγγλόφωνο κινηματογράφο. Αποφάσισα να κάνω την εξαίρεση και να το δοκιμάσω, παρότι όλες οι ενδείξεις έδειχναν ότι δε θα με ικανοποιήσει, αλλά μια λιγότερη, ή μια περισσότερη δεν αλλάζει κάτι
Από Bunuel δεν έχω δει πολλές, καμιά δεκαριά μόνο και ο Εξολοθρευτής Άγγελος, μαζί με την Ωραία της Ημέρας ήταν οι ποιό αδύναμες εμπειρίες μου, αν και γενικά δε με ξετρελαίνει. Επίσης η Λάμψη δεν είπα ότι μου αρέσει. Μου άρεσε, αλλά από όταν την είδα έχω δει ταινίες που θεωρώ πολύ ποιό ενδιαφέρουσες. Τώρα απλά θα την χαρακτήριζα από ικανοποιητική έως ενδιαφέρουσα. Αν την ξανάβλεπα φοβάμαι ότι θα έπεφτε περισσότερο. Το έχω πάρει απόφαση όμως να αναζητήσω τη διαφορά μεταξύ τρόμου και φρίκης, οπότε να δοκιμάσω το Burnt Offerings, ή να καταλήξω σε κάτι άλλο; Έχετε 24 ώρες
Στο θέμα του Nosferatu δεν ήμουν βέβαιος αν η παλαιότητα και το καλτ status επιδρούσαν στην καλή της φήμη, για αυτό ήθελα πάρα πολύ να ακούσω κάποιον να μου λέει ότι πραγματικά ένιωσε κάτι. Αν βρεις την όρεξη Χήθκλιφ θα ήθελα πολύ να διαβάσω μια σύγκρισή σου μεταξύ του Nosferatu και του Vampyr
Re: Αγαπημένες ταινίες Τρόμου (και όχι μόνο)
Μυρμηγκοφάγε, με έχεις μπερδέψει! Ονόμασες το νήμα «Αγαπημένες ταινίες τρόμου» και έχεις συμπεριλάβει την «Λάμψη», τώρα όμως λες πως δεν σου αρέσει ούτε αυτή, ούτε οι περισσότερες της λίστας σου... Είναι κάπως αντιφατικό αν το σκεφτείς
Προτείνω να αφήσεις το αίσθημα της φρίκης κατά μέρος, ήδη έχεις πάρει μία ιδέα με την ταινία «Διάφανο Δέρμα», αν δεις την «Burnt Offerings» ίσως πάρεις και μία δεύτερη, αλλά τι νόημα έχει όταν δεν απολαμβάνεις αυτό που βλέπεις! Εφόσον τελικά δεν σου άρεσε η «Λάμψη» αλλά ούτε «Ο Εξολοθρευτής Άγγελος», οι πιθανότητες κλίνουν στο ότι κι αυτή δεν θα σου αρέσει, συνυπολογίζοντας δε ότι αποστρέφεσαι τον αγγλόφωνο κινηματογράφο, μιλάμε πια για βεβαιότητα.
Αν παρόλα αυτά σου κίνησε την περιέργεια, υπάρχει ολόκληρη εδώ όπου μπορείς απλώς να ρίξεις μια ματιά δίχως να να τη δείς απαραίτητα ολόκληρη.
(Μετά από σκέψη, κατέληξα πως από την δική μου λίστα ίσως να εκτιμούσες την τσέχικη «Lekce Faust», βαθιά υπαρξιακή αλλά με άφθονη φρίκη. Έχει ωστόσο εντονότατο το σουρεαλιστικό στοιχείο και αν δεν σου αρέσει το είδος, είναι μάταιο να τη δεις.)
Επειδή όμως δεν παραιτούμαι εύκολα, θα αλλάξω πορεία πλεύσης και αντλώντας από την λίστα σου την «Santa Sangre» ως οδηγό, θα σου προτείνω μία ταινία που ανήκει στις λατρεμένες μου, όπως και η εν λόγω «Χοντοροφσκική» αλλά προσωπικά δεν με τρόμαξε. Πρόκειται για την ισπανική "Tras el Cristal" που απ' ο,τι βλέπω στην IMDB κατατάσσεται ως δράμα τρόμου.
Δύο πολύ πιο επιφυλακτικές προτάσεις:
Η γαλλική "Μάτια Δίχως Πρόσωπο" που μου άρεσε πολύ. έχει επηρεάσει σκηνοθέτες και συγγραφείς ενώ ενέπνευσε το ομώνυμο τραγούδι στον Billy Idol.
Η γερμανική "Ο Θλιμμένος Θάνατος" η οποία ανήκει στις πιο αγαπημένες μου ταινίες του βωβού κινηματογράφου - δεν είναι τρόμου, αλλά ποτέ δεν ξέρει κανείς μαζί σου...!
Προτείνω να αφήσεις το αίσθημα της φρίκης κατά μέρος, ήδη έχεις πάρει μία ιδέα με την ταινία «Διάφανο Δέρμα», αν δεις την «Burnt Offerings» ίσως πάρεις και μία δεύτερη, αλλά τι νόημα έχει όταν δεν απολαμβάνεις αυτό που βλέπεις! Εφόσον τελικά δεν σου άρεσε η «Λάμψη» αλλά ούτε «Ο Εξολοθρευτής Άγγελος», οι πιθανότητες κλίνουν στο ότι κι αυτή δεν θα σου αρέσει, συνυπολογίζοντας δε ότι αποστρέφεσαι τον αγγλόφωνο κινηματογράφο, μιλάμε πια για βεβαιότητα.
Αν παρόλα αυτά σου κίνησε την περιέργεια, υπάρχει ολόκληρη εδώ όπου μπορείς απλώς να ρίξεις μια ματιά δίχως να να τη δείς απαραίτητα ολόκληρη.
(Μετά από σκέψη, κατέληξα πως από την δική μου λίστα ίσως να εκτιμούσες την τσέχικη «Lekce Faust», βαθιά υπαρξιακή αλλά με άφθονη φρίκη. Έχει ωστόσο εντονότατο το σουρεαλιστικό στοιχείο και αν δεν σου αρέσει το είδος, είναι μάταιο να τη δεις.)
Επειδή όμως δεν παραιτούμαι εύκολα, θα αλλάξω πορεία πλεύσης και αντλώντας από την λίστα σου την «Santa Sangre» ως οδηγό, θα σου προτείνω μία ταινία που ανήκει στις λατρεμένες μου, όπως και η εν λόγω «Χοντοροφσκική» αλλά προσωπικά δεν με τρόμαξε. Πρόκειται για την ισπανική "Tras el Cristal" που απ' ο,τι βλέπω στην IMDB κατατάσσεται ως δράμα τρόμου.
Δύο πολύ πιο επιφυλακτικές προτάσεις:
Η γαλλική "Μάτια Δίχως Πρόσωπο" που μου άρεσε πολύ. έχει επηρεάσει σκηνοθέτες και συγγραφείς ενώ ενέπνευσε το ομώνυμο τραγούδι στον Billy Idol.
Η γερμανική "Ο Θλιμμένος Θάνατος" η οποία ανήκει στις πιο αγαπημένες μου ταινίες του βωβού κινηματογράφου - δεν είναι τρόμου, αλλά ποτέ δεν ξέρει κανείς μαζί σου...!
"Parce que moi je rêve, moi je ne le suis pas.."
- Μυρμηγκοφάγος
- βιντεοβάτης
- Αναρτήσεις: 820
- Εγγραφή: 27 Ιούν 2014, 23:38
Re: Αγαπημένες ταινίες Τρόμου (και όχι μόνο)
Ονόμασα το νήμα "Αγαπημένες ταινίες Τρόμου (και όχι μόνο)" και παρότι δε το πρόβλεψα, θα έλεγα ότι με γλυτώνει από την αντίφαση αρκούντως ικανοποιητικά
Ευτυχώς που έδωσες το link στο youtube για το Burnt Offerings, πέντε λεπτά μου ήταν αρκετά για να καταλάβω ότι δεν είναι αυτό που θέλω. Από Svankmajer έχω δει το Neco z Alenky, όπως και το Sileni τα οποία θα τα χαρακτήριζα ικανοποιητικά, αλλά όχι αρκετά για να δω κάποια άλλη ταινία του αυτό το διάστημα. Τον Lang και τον Franju τους έχω δει, οπότε το μόνο που μένει είναι το Ισπανικό, που αν λάβω υπόψη μου ότι και η δικιά μου προτιμώμενη ταινία τρόμου είναι από την ίδια χώρα μου εξάπτει αρκετά τη φαντασία για να το δοκιμάσω
Ευτυχώς που έδωσες το link στο youtube για το Burnt Offerings, πέντε λεπτά μου ήταν αρκετά για να καταλάβω ότι δεν είναι αυτό που θέλω. Από Svankmajer έχω δει το Neco z Alenky, όπως και το Sileni τα οποία θα τα χαρακτήριζα ικανοποιητικά, αλλά όχι αρκετά για να δω κάποια άλλη ταινία του αυτό το διάστημα. Τον Lang και τον Franju τους έχω δει, οπότε το μόνο που μένει είναι το Ισπανικό, που αν λάβω υπόψη μου ότι και η δικιά μου προτιμώμενη ταινία τρόμου είναι από την ίδια χώρα μου εξάπτει αρκετά τη φαντασία για να το δοκιμάσω
- Φαροφύλακας
- Φωτόφρακτος Δροσουλίτης
- Αναρτήσεις: 3453
- Εγγραφή: 31 Μάρ 2013, 09:00
Re: Αγαπημένες ταινίες Τρόμου (και όχι μόνο)
Βρε Χήθκλιφ! Έχεις κάνει μια τόσο όμορφη παρουσίαση για το "Tras el Cristal" και παραπέμπεις στην imdb αντί στην δική σου παρουσίαση;!
"Ah," she said, "to come is easy and takes hours; to go is different—and may take centuries."
- Μυρμηγκοφάγος
- βιντεοβάτης
- Αναρτήσεις: 820
- Εγγραφή: 27 Ιούν 2014, 23:38
Re: Αγαπημένες ταινίες Τρόμου (και όχι μόνο)
Μη μου την κακολογείς, θα αρχίσω να ζητάω ταινίες από σένα μετά
- Φαροφύλακας
- Φωτόφρακτος Δροσουλίτης
- Αναρτήσεις: 3453
- Εγγραφή: 31 Μάρ 2013, 09:00
Re: Αγαπημένες ταινίες Τρόμου (και όχι μόνο)
Δεν την κακολογώ, το αντίθετο κάνω... Η Χήθκλιφ κάνει πολύ καλές παρουσιάσεις!
"Ah," she said, "to come is easy and takes hours; to go is different—and may take centuries."
Επιστροφή “Κορυφαία κι Αγαπημένα”
Ποιος είναι συνδεμένος
Χρήστες που περιηγούνται σε αυτό το φόρουμ: Δεν υπάρχουν εγγραμένοι χρήστες και 1 επισκέπτες