Αγαπημένες παλιές ελληνικές ταινίες

[Λορένα]

Αν και το θεμα αναφερεται σε ολο το παλιο ελληνικο σινεμα, οι δικες μου αγαπημενες ταινιες, ανηκουν στην εποχη του ασπρομαυρου ελληνικου κινηματογραφου.

Ο ζηλιαρογατος (με τον αξεπεραστο Βασιλη Λογοθετιδη)

Τα κιτρινα γαντια

Η θεια απο το Σικαγο

Ο μπακαλόγατος

Ειναι οι τεσσερις τοπ αγαπημενες μου Κωμωδιες φυσικα.. που συχνα πυκνα, καποιες φορες που θελω να γελασω τις αναζητω

[Κόρτο Μαλτέζε]

Η κάλπικη λύρα (όλοι οι ηθοποιοί είναι καταπληκτικοί)
Ένας ήρως με παντούφλες (επίκαιρη και κωμικοτραγική)
Το μόνον της ζωής του ταξείδιον (ένας φοβερός Λογοθέτης)
μάθε παιδί μου γράμματα (ούτε καν θυμάμαι πόσες φορές την έχω δει)
Θου Βου Φανερός πράκτωρ 000
Η κυρά μας η μαμή
Πατούχας (η μόνη του Γιαννόπουλου που μπορεί να ιδωθεί και δεύτερη φορά)

[Φαροφύλακας]

Παρότι θεωρητικά μού αρέσουν οι κλασικές ελληνικές ταινίες στην πράξη έχω δει πολύ λιγότερες από τον μέσο όρο.

Μία δική μου αγαπημένη είναι "Ο Ατσίδας" με τον υπέρτατο Ντίνο Ηλιόπουλο:




μα βλέπω τώρα αυτήν εδώ την σκηνή κι έχω ξεπατωθεί να γελάω

[Ίζι]

Οι αγαπημένες μου είναι η "Δε γυνή να φοβήται τον άνδρα" και το "Σωφεράκι" με τον Φωτόπουλο Αγαπώ, επίσης, πολύ τη "Στέλλα", το "Δεσποινίς ετών 39", το "Αλίμονο στους Νέους" και πολλές άλλες...

[Σινεφίλ]

Μάλλον όποια έχει μέσα την Ρένα Βλαχοπούλου και την Τζένη Καρέζη (στις κωμωδίες της).

[Φαροφύλακας]

Είναι όπως το λες, Σινεφίλ, και μάλλον είναι θέμα για νέο νήμα: Ποιος κλασικός έλληνας ηθοποιός μάς ταιριάζει

[Άνθρωπος Χωρίς Όνομα]

"Λατερνα , φτωχεια και γαρυφαλο" είναι η ταινια που έχει μεινει ...Μετα οι ταινιες δρασης (γουεστερν Φασολι) ..
Ο αστραπογιαννος, το χωμα βαφτηκε κοκκινο κλπ (γιατι το καλτ ειναι αλλιως :p) ..Τελος οι ταινιες με τον αειμνηστο Θαναση Βεγγο αφου οσο πιο σουρεαλ , τοσο το καλυτερο ...

[Φαντινα]

Κωμωδιες

ΤΟ ΞΥΛΟ ΒΓΗΚΕ ΑΠ'ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ

Ο ΣΤΡΙΓΓΛΟΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΡΝΑΚΙ

ΚΑΠΕΤΑΝ ΦΑΝΤΗΣ -ΜΠΑΣΤΟΥΝΙ

ΤΟ ΔΟΛΩΜΑ

Η ΧΑΡΤΟΠΑΙΧΤΡΑ

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΦΙΛΟΤΙΜΟ

ΓΟΡΓΟΝΕΣ ΚΑΙ ΜΑΓΚΕΣ

ΤΖΕΝΗ -ΤΖΕΝΗ

Κοινωνικες

Ο ΔΡΑΚΟΣ

ΞΥΠΟΛΗΤΟ ΤΑΓΜΑ

ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ

ΜΑΘΕ,ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Ζ

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ

Ο ΛΟΥΣΤΡΑΚΟΣ


"Πατριωτικες"(Λατρευω το ειδος αυτο)

ΜΑΝΤΩ ΜΑΥΡΟΓΕΝΟΥΣ

28Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΩΡΑ 5 & ΜΙΣΗ

ΟΙ ΓΕΝΝΑΙΟΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ 2 ΦΟΡΕΣ

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΙΛΗΣΑΝ ΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

17 ΣΦΑΙΡΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΓΓΕΛΟ

ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΤΟΥ ΡΟΥΠΕΛ

ΟΙ ΓΕΝΝΑΙΟΙ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ



Σταχυολογωντας απο ολα τα ειδη καταληγω

Δρακος
Το Ξυλο Βγηκε απο τον Παραδεισο
Ποτε την Κυριακη
Ξυπολητο Ταγμα
Ζ
Αυτοι που Μιλησαν με το Θανατο.

Αλλα κ τις υπολοιπες εξισου τις λατρεψα κ ΔΕΝ τις χορταινω-ακομη κι αν αντικειμενικα καποιες ισως υστερουν καλλιτεχνικα.(οπως οι επετειακες παραγωγες του φιλοχουντικου ΤΖΕΗΜΣ ΠΑΡΙΣ)

[Βαλεντίν]

Ο ζηλιαρόγατος ειναι κορυφαία λόγω Λογοθετίδη,αλλά και του τρελοκουμπάρου Μάρκου (σώσε με Μάρκο σώσεμε ,εσύ θα με σώσεις!) που είχε μανία με τον κινηματογράφο.Επίσης ,καλά ,η θεία απο το Σικάγο και η κυρά μας η Μαμή λόγω Ορέστη Μακρή.Δεν υπάρχει τέτοια ερμηνεία να βγάζει γέλιο ένας άνθρωπος που δεν χαμογελά σε ολόκληρη την ταινία.Ο θόδωρος και το δίκανο για τις απίστευτες ατάκες( ίσα ρε τσουρόμαγκα, ή έχει κι ένα παράξενο σχήμα η μύτη σου απόψε κπλ..)Μου άρεσει επίσης και Το κορίτσι με τα μαύρα με τρομερή ερμηνεία Λαμπέτης .Να κλαίς.Θα έβαζα και σκηνές,(αν ήξερα πως....)Και φωτό.(αν ήξερα πως..)

[Μπιατριξ Κιντο]

Αυτες ειναι καποιες απο τις αγαπημενες μου.

Τα Δυο Πόδια Σε Ένα Παπούτσι (1967)



Της Κακομοίρας/Ο Μπακαλόγατος (1963)