Παλιές ξένες σειρές που "ξεχωρίσατε"

[Μπιατριξ Κιντο]

Παλιες (σχετικα) ξενες σειρες που σας εχουν "μεινει" και που θα θελατε να ξαναδειτε.

Εμενα ειναι αρκετες, αλλα δυο που θα ηθελα να ξαναδω οπωσδηποτε ειναι η μινι σειρα North & South (2004) και το Robin Hood (2006) του BBC.

[Νικόλας Δε Κιντ]

η μινι σειρα North & South (2004)

Αυτή η σειρά είναι βασισμένη πάνω στο βιβλίο της Γκάσκελ; Αν ναι, τότε θυμάμαι πως παλιά είχα ξεκινήσει να το διαβάζω στα Αγγλικά και μου φάνηκε σαν "ροζ" λογοτεχνία, οπότε και το είχα παρατήσει!

Σχετικά με το θέμα του νήματος τώρα!
Όταν ήμουν Αγγλία έπαιζε σε ένα κανάλι ο MacGyver. Δοκίμασα να δω κάποια επεισόδια αλλά μου φάνηκα τόσο αστεία πΧια που αποφάσισα από κάποιες παλιές αγαπημένες σειρές να κρατήσω τις πρώτες αναμνήσεις γιατί οι ηλικίες αλλάζουν και μαζί με αυτές το γούστο και η αντίληψη.

[Μπιατριξ Κιντο]

Δεν εχω διαβασει το βιβλιο, αλλα η σειρα ειναι πιο ρομαντικου στυλ, δεν ειναι ετσι οπως το περιγραφεις, ουτε εχει ερωτικες σκηνες κλπ. Ειναι ωραιο. Απο τις πιο ρομαντικες σειρες που εχω δει και οι χαρακτηρες ειναι ενδιαφεροντες και οι ερμηνειες αξιοπρεπεστατες....
Θα σου προτεινα να τη δεις, ειναι μονο 4 επεισοδια.
Να κι ενα τρειλερ.

[Νικόλας Δε Κιντ]

Οκ Μπιατριξ θα κάνω μια δοκιμή!

Ούτως ή άλλως οι ταινίες εποχής ασκούν πάνω μου μια γοητεία!

[Ξενέρωτας]

Star Trek

[Ιαβερης]

Εδώ και μέρες ξαναβλεπω το X Files με τον Ντέιβιντ Ντουκόβνι και τη Τζίλιαν Άντερσον. Ήταν μια από τις πιο αγαπημένες μου σειρές όταν ήμουν πιτσιρικάς, τότε που το paranormal με συνάρπαζε, θυμάμαι που περιμέναμε εγω κι η παρέα μου εναγωνίως κάθε βδομάδα να βγει το καινούριο επεισόδιο και μετά το συζητούσαμε επί μέρες. Τώρα την ξαναβλεπω πολύ ευχάριστα, παραδέχομαι ότι οι ιστορίες σε μερικά επεισόδια είναι το λιγότερο αφελείς, η αισθητική έτη φωτός μακριά από τις σημερινές σειρές, παρόλα αυτά το θεωρώ εξαιρετικό στο είδος του.
Άλλες παλιές σειρές που θυμάμαι με νοσταλγία είναι:
Twin Peaks, καλτ σειρά που στην εποχή της ήταν τιτανοτεράστια επιτυχία και με ένα από τα ωραιότερα soundtracks της τηλεόρασης.
ΑΛΦ, ο Εξωγήινος. Κωμική σειρά για τις περιπέτειες του εξωγήινου Αλφ,.ο οποίος κατά λάθος συγκρούεται στο γκαράζ της οικογένειας Τάνερ και... μένει εκεί. Αυτή η σειρά,. μετά τα φιλαράκια, είναι η πιο αγαπημένη μου από κωμικές.
Mr. Bean, δε χρειάζεται συστάσεις, είναι γνωστός.

[Ασάρα]

Το Βορράς και Νότος και εμένα μου άρεσε πολύ κι ας ήταν λίγο ροζούλι.
Επίσης έχω θολές αναμνήσεις από την σειρά Βόρειοι και Νότιοι με τον Πάτρικ Σουέζι, από τις πρώτες σειρές που μου έιχανε κάνει εντύπωση.


Το Χάιλαντερ μου άρεσε περισσότερο από τις ταινίες (και από την πρώτη) και είναι κρίμα που το σπιν οφ ήταν πατάτα. Η σειρά ήταν καλή και ήταν από τις λίγες καλές σειρές urban fantasy(πως το λέμε ελληνικά?) και συνδύαζε περιπέτεια, μυστήριο, ιστορία και κωμωδία. Αν και η πλοκή ήταν κάπως ζόρικη (αθάνατοι που πεθαίνουν μόνο όταν τους πάρεις το κεφάλι) σε αντίθεση με τις ταινίες που εστίαζαν στις σκηνές δράσεις, η σειρά εστίαζε πιο πολύ στο ψυχολογικό κομμάτι της αθανασίας(και ο Adrian Paul ήταν σπάνια περίπτωση κούκλου ηθοποιού που του ταίριαζε ο ρόλος).



Σειρούλα και καλά "παιδική" αλλά πολύ σκοτεινή ήταν το Ήρι Ιντιάνα, για ένα πιτσιρικά που μετακομίζει σε μια μικρή πόλη στην Ιντιάνα όπου ο γείτονας του είναι ο Έλβις, ο Μεγαλοπόδαρος του τρώει τα σκουπίδια και κάπου υπήρχαν και εξωγηίνοι από ότι θυμάμαι.



Από τις σειρές που αναφέρθηκαν:
Μαγκάιβερ, απλά ΛΑΤΡΕΙΑ! Για τον Μαγκάιβερ νιώθω σαν τις αδερφές της Μαρτζ Σίμσον, τον ΛΑΤΡΕΥΩ! Ο τύπος ήταν άπαιχτος, του έδινες μια τσίχλα, ένα συνδετήρα και ένα κορδόνι παπουτσιού και σου έφτιαχνε βόμβα. Όπως και ο Χάιλαντερ, η πλοκή ίσως φαίνεται απλοϊκή για τα σημερινά δεδομένα αλλά ήταν τόσο ωραία τα επεισόδια και πάντα περίμενες τι τρόπο θα βρει ο Μαγκάιβερ να γλυτώσει. Κάτι σαν τον Τζέημς Μποντ χωρίς τον σεξισμό και τον αλκοολισμό.



Όσο για το Twin Peaks ένα έχω να πω, όποτε στην δουλειά μου λένε να κάνω κάτι, εγώ σηκώνω τους αντίχειρες χαμογελώντας και ποτέ μα ποτέ δεν πέφτει αστραπή (ούτε καταλαβαίνουν τι ακριβώς σημαίνει αυτό )



Όσο για τα X Files, ήταν πολύ απλά η καλύτερη σειρά της δεκαετίας 90 στην κατηγορία δράμα/φαντασία. Απλή δεν διαφωνώ, όμως το ζευγάρι άντρας-γυναίκα, εκείνος πιστεύει, εκείνη τον παρακολουθεί, εξωγηίνοι, συνομωσίες, ο τύπος που καπνίζει σαν μανιακός (και ήταν φτυστός ο διευθυντής του σχολείου μου), η μυστηριώδης εξαφάνιση της Σαμάνθα Μόλντερ, όλα αυτά δημιούργησαν μια πολύ ενδιαφέρουσα μυθολογία και νομίζω ότι επηρεάστηκε και από το Twin Peaks.

Μια σειρά που ίσως να μην την θυμάται κανείς, είναι το Μυστήριο της Παρασκευής. Η Μίκυ και ο Ράϊαν κληρονομούν το παλαιοπωλείο του θείου Βεντρεντί. Όταν αποφασίζουν να το πουλήσουν έρχεται ένας φίλος του και τους αποκαλύπτει ότι ο θείος έκανε συμφωνία με τον Διάβολο και όλα τα αντικείμενα είναι καταραμένα. Έτσι ξεκινάει μια προσπάθεια να ανακτήσουν τα καταραμένα αντικείμενα και να σώσουν τις ψυχές των αγοραστών. Με τα σημερινά δεδομένα, δεν τρομάζει καθόλου αλλά εμένα και τον Τσάνινγκ Τέιτουμ μας είχε τρομοκρατήσει η στοιχειωμένη κούκλα.

(αυτή είναι η λιγότερο τρομακτική εικόνα που μπορώ να βάλω)

Τέλος, υπάρχει και το Firefly, που θα ήταν η καλύτερη σειρά όλων των εποχών, εαν μόνο ο Ρούπερτ Μέρντοχ είχε καρδιά.
Για να πουλήσει το σενάριο ο Τζος Γουέντον, λέγεται ότι του ζήτησαν να συνοψίσει την σειρά με μια πρόταση και εκείνος είπε ότι πρόκειται για 9 ανθρώπους που κοιτάζουν τα άστρα και βλέπουν διαφορετικά πράγματα.
Πρόκειται για ένα διαστημικό γουέστερν, σε ένα σκάφος έχουμε

Τον καπετάνιο Μαλ, σκληροτράχηλο βετεράνο
Την Ζόι, σκληροτράχηλη βετεράνος και δεξί χέρι του Μαλ
Τον Γουας, χαρωπό και ικανό πιλότο
Τον Τζέην, ένα καθίκι που βοηθάει στις παράνομες δραστηριότητες τον Μαλ
Τον Πάστορα Μπουκ, ένα θεοσεβούμενο άντρα με άσχημο παρελθόν
Την Ιννάρα, αξιοσέβαστη ιερόδουλη
Την Κέϊλι, χαρωπή και ικανή μηχανικό
Τον Σάιμον, αριστοκράτη γιατρό που καταζητείται επειδή βοήθησε την αδερφή του να αποδράσει από την κυβέρνηση όπου της έκαναν πειράματα
Την Ρίβερ, αδερφή του Σάιμον, που είναι ιδιοφυία

Σε κάθε επεισόδιο ταξίδευαν σε μακρινούς αστεροειδείς και προσπαθούσαν να ξεφύγουν από την διαφθαρμένη κυβέρνηση. Είχε και ωραίο τραγούδι.

[Μπιατριξ Κιντο]

Α, ναι, και το North & South του 1985 ηταν πολυ καλο. Επαξε και ο Ντειβιντ Καρανταιν σε μερικα επεισοδια....
Γιατι ολοι λετε οτι η σειρα του 2004 ηταν "ροζ"? Την εχω δει 2-3 φορες, ειναι απλα ρομαντικη....δεν ειχε ΤΙΠΟΤΑ το χυδαιο μεσα....

[Νικόλας Δε Κιντ]

Μπιατριξ, συνήθως όταν λέμε "ροζ" δεν εννοούμε τσόντα αλλά κάτι ελαφρύ προς ρομαντικό!
Δηλαδή σαν τα βιβλία της Λένας Μαντά και της Δημουλίδου.

[Μπιατριξ Κιντο]

Μπιατριξ, συνήθως όταν λέμε "ροζ" δεν εννοούμε τσόντα αλλά κάτι ελαφρύ προς ρομαντικό!

Πειτε το ετσι βρε παιδια, πηγε "αλλου" το μυαλο μου