Γιατί τα λόγια είναι περιττά


Αβατάρι χρήστη
Νικόλας Δε Κιντ
Ταινιοδύτης
Αναρτήσεις: 1449
Εγγραφή: 12 Οκτ 2014, 21:29

Re: Γιατί τα λόγια είναι περιττά

Ανάρτησηαπό Νικόλας Δε Κιντ » 11 Φεβ 2018, 19:20

Μυρμηγκοφάγε αυτές είναι οι αγαπημένες σου βωβές ταινίες ή οι επιλογές ήταν τυχαίες;; :)
Excuse me... I dislike being touched... an Eastern prejudice

Αβατάρι χρήστη
Χήθκλιφ
Ονειρευτής
Αναρτήσεις: 435
Εγγραφή: 30 Σεπ 2013, 03:14

Re: Γιατί τα λόγια είναι περιττά

Ανάρτησηαπό Χήθκλιφ » 12 Φεβ 2018, 16:57

Τι ακριβώς εννοείς Νικόλα; Γιατί να είναι τυχαίες οι επιλογές του αφού το αναφέρει ρητά πως πρόκειται για αφιέρωμα στις αγαπημένες μας βωβές ταινίες..; Προφανώς θα έβαλε τις δικές του αγαπημένες..

Αυτή η άνεση βέβαια στο να συμπληρώσεις τόσους τίτλους Μυρμηγκοφάγε μου είναι κάπως αγχωτική αφού, πέρα από το ότι δεν ξέρω παρά μόνο ελάχιστες από τις παραπάνω, εγώ ούτε το 1/4 δεν έχω να παραθέσω σε αριθμό... με κάνεις να συνειδητοποιώ πόσο λίγες έχω δει..

Από αυτές τις λιγοστές, ακόμα πιο λίγες ξεχωρίζω:

Nosferatu, Eine Symphonie Des Grauens (Νοσφεράτου, Μία Συμφωνία Τρόμου) (1922) - F.W. Murnau (10/10)

Der Student Von Prag (Ο Φοιτητής της Πράγας) (1926) - Henrik Galeen (10/10) (Χάρη στον Μυρμηγκοφάγο)

Das Cabinet des Dr. Caligari (Το εργαστήρι του Δρ Καλιγκάρι) (1920) - Robert Wiene (10/10)

Les Vampires (1915) - Louis Feuillade (9/10)

La Perle (he Pearl) (1929) - Henri d' Ursel (9/10) (Χάρη στον Μυρμηγκοφάγο)

Der Müde Tod (Ο Θλιμμένος Θάνατος) (1921) - Fritz Lang (9/10)

The Last Command (Τελευταία Διαταγή) (1928) - Josef von Sternberg (9/10) (Χάρη στον Μυρμηγκοφάγο)

Salomé (Σαλώμη) (1922) - Charles Bryant (8/10)

The Phantom Οf Τhe Opera (Το Φάντασμα Της Όπερας ) (1925) - Rupert Julian (8/10)

Genuine (A Tale Of A Vampire) (1920) - Robert Wiene (8/10) (Χάρη στον Μυρμηγκοφάγο) (της αύξησα την βαθμολογία)

Un Chien Andalou (Ένας Ανδαλουσιανός Σκύλος) (1929) (8/10) - Luis Buñuel

Vampyr (1932) (Βαμπίρ) - Carl Theodor Dreyer (8/10) (Αν και όχι ακριβώς βωβή, έτσι την φέρνω πάντα στο νου μου)

Der Student Von Prag (Ο Φοιτητής της Πράγας) (1913) - Paul Wegener, Stellan Rye (8/10) (Πολύ πρωτότυπα.. Χάρη στον Μυρμηγκοφάγο)

Metropolis (1927) Fritz Lang (8/10)

Le voyage Dans La Lune (Ταξίδι στην Σελήνη) (1902) - Georges Méliès (7/10)

Κι επειδή έχω παθιαστεί τρελά βλέποντας μυστηριώδεις εικόνες από βωβές ταινίες που δεν έχω δει, θα «μελετήσω» εντατικά για να επιστρέψω με νέους (για 'μένα) τίτλους :)))
"Parce que moi je rêve, moi je ne le suis pas.."

Αβατάρι χρήστη
Νικόλας Δε Κιντ
Ταινιοδύτης
Αναρτήσεις: 1449
Εγγραφή: 12 Οκτ 2014, 21:29

Re: Γιατί τα λόγια είναι περιττά

Ανάρτησηαπό Νικόλας Δε Κιντ » 12 Φεβ 2018, 20:20

Χήθκλιφ έγραψε:Τι ακριβώς εννοείς Νικόλα; Γιατί να είναι τυχαίες οι επιλογές του αφού το αναφέρει ρητά πως πρόκειται για αφιέρωμα στις αγαπημένες μας βωβές ταινίες..; Προφανώς θα έβαλε τις δικές του αγαπημένες..


Συγνώμη Χήθκλιφ δεν είδα την πρώτη εικόνα που ανέβασε ο Μυρμηγκοφάγος...
Συγνώμη Μυρμηγκοφάγε...

*************
Ας γράψω κι εγώ κάποιες αγαπημένες! :)

Thief of Bagdad (O Κλέφτης της Βαγδάτης) (1924) - 10/10

Korkarlen (Η άμαξα φάντασμα) (1921) - 9/10

Haexan (Η Μαγεία μέσα από τους Αιώνες) (1922) - 9/10 (δεν είναι ακριβώς ταινία, αλλά περισσότερο μια εγκυκλοπαίδεια μαγείας...

Metropolis (1927) - 8/10

The gold rush (Ο χρυσοθήρας) (1925) - 9/10

The kid (Το χαμίνι) (1921) - 10/10

Nosferatu (Νοσφεράτου, μια συμφωνία τρόμου) (1922) - 9/10
Excuse me... I dislike being touched... an Eastern prejudice

Αβατάρι χρήστη
Μυρμηγκοφάγος
βιντεοβάτης
Αναρτήσεις: 820
Εγγραφή: 27 Ιούν 2014, 23:38

Re: Γιατί τα λόγια είναι περιττά

Ανάρτησηαπό Μυρμηγκοφάγος » 13 Φεβ 2018, 01:43

Νικόλα, αν δεν βιαζόσουν να απαντήσεις, θα φρόντιζα να αλλάξω τη καρτέλα στο dropbox με μια άλλη που θα έγραφε: “ένα μικρό αφιέρωμα σε διάφορες τυχαίες βωβές ταινίες”. Αλλά αν θέλεις να βγαίνεις εσύ λάθος αντί της Χήθκλιφ, δε μπορώ να κάνω και πολλά :όχισουλέω:

Χήθκλιφ, αν σε κάνει να νιώθεις καλύτερα, έως τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου, έχω δει μόνο εκατοντριαντατρείς γερμανικές :ρ

υ.γ. το Vampyr ήταν από αυτές που χρειάστηκε να τσεκάρω αν ήταν, ή όχι, οπότε δεν είσαι η μόνη που είχε αυτή την αίσθηση. Επίσης δεν βλέπω το "Posle Smerti". Το ξέχασες, ή το έθαψες (κάτω από εφτά); :ρ

Αβατάρι χρήστη
Χήθκλιφ
Ονειρευτής
Αναρτήσεις: 435
Εγγραφή: 30 Σεπ 2013, 03:14

Re: Γιατί τα λόγια είναι περιττά

Ανάρτησηαπό Χήθκλιφ » 13 Φεβ 2018, 02:59

Καλά που μου το επεσήμανες δηλαδή, πως έχεις δει μόνο τόσες.. καθώς τώρα νιώθω μια ανακούφιση να απορρέει από το ότι πλέον ξέρω πως δεν έχει καν νόημα να προσπαθήσω να σε ακολουθήσω! - Γιατί το να σε φτάσω, όχι μόνο θα ήταν εξωπραγματικό, αλλά αν έστω επιχειρούσα ένα τέτοιο φανταστικό διάβημα, θα μου αφαιρούσε χρόόόνια θέασης άλλων ταινιών που ήδη ξέρουμε ότι με περιμένουν υπομονετικά στην υπερ-διογκωμένη watchlist μου..

Υ.Γ. Αρνούμαι να βάλω σε λίστα μου ταινία για την οποία δεν θυμάμαι τίποτα! Εδώ δεν θυμόμουν καν ότι την είδα.. θα περιμένει την δεύτερη θέαση που της «έταξα» ώστε να μπει με τις υπόλοιπες που θα συγκεντρώσω (αυτή η σιγουριά ότι θα τις συγκεντρώσω βέβαια, κάπως με ανησυχεί!)
"Parce que moi je rêve, moi je ne le suis pas.."

Αβατάρι χρήστη
Νικόλας Δε Κιντ
Ταινιοδύτης
Αναρτήσεις: 1449
Εγγραφή: 12 Οκτ 2014, 21:29

Re: Γιατί τα λόγια είναι περιττά

Ανάρτησηαπό Νικόλας Δε Κιντ » 13 Φεβ 2018, 11:01

Μυρμηγκοφάγος έγραψε:Νικόλα, αν δεν βιαζόσουν να απαντήσεις, θα φρόντιζα να αλλάξω τη καρτέλα στο dropbox με μια άλλη που θα έγραφε: “ένα μικρό αφιέρωμα σε διάφορες τυχαίες βωβές ταινίες”. Αλλά αν θέλεις να βγαίνεις εσύ λάθος αντί της Χήθκλιφ, δε μπορώ να κάνω και πολλά :όχισουλέω:


:) Δεν έγινε και κάτι Μυρμηγκοφάγε.
Η ζωή συνεχίζεται...

Αλήθεια δεν είδα κάπου στις αγαπημένες σου το Korkarlen ή τον Στρατηγό του Μπάστερ Κήτον (που την ξέχασα κι εγώ δηλαδή... :)))) ) . Νόμιζα πως ειδικά η πρώτη θα ήταν μέσα στις αγαπημένες σου ταινίες του βωβού κινηματογράφου.
Excuse me... I dislike being touched... an Eastern prejudice

Αβατάρι χρήστη
Μυρμηγκοφάγος
βιντεοβάτης
Αναρτήσεις: 820
Εγγραφή: 27 Ιούν 2014, 23:38

Re: Γιατί τα λόγια είναι περιττά

Ανάρτησηαπό Μυρμηγκοφάγος » 13 Φεβ 2018, 20:33

Χήθκλιφ, θα μπορούσες όμως να κάνεις κάτι δραστικό με αυτήν την υπερ-διογκωμένη watchlist και να βρεις όλον τον χρόνο του κόσμου :ρ

Νικόλα, δυστυχώς ο Sjöström δεν είναι σκηνοθέτης που με ενθουσιάζει. Περισσότερο θα έλεγα το ανάποδο, με το Korkarlen να είναι η μοναδική που με ικανοποίησε, λαμβάνοντας ένα πέντε. Από την άλλη, ο λόγος που ο Keaton δεν βρίσκεται στη λίστα, είναι περισσότερο δική μου αδυναμία να ακολουθήσω τον ρυθμό του. Τα “The General” και “Our Hospitality” (όπως και σε μικρότερο βαθμό κάποιες ακόμη) αν και μου αρέσουν πολύ, καταλήγουν με τον ρυθμό τους να με κουράζουν και αυτός είναι ο λόγος που τα έχω στο έξι.

Από όλες τις γνωστές που λείπουν, θα έλεγα ότι τις μεγαλύτερες τύψεις τις έχω για το “Sunrise”, αλλά τα εξάρια μου είναι άλλα τόσα :μαναι:

υ.γ. μιας και ανέφερες τον Buster, έχεις τσεκάρει τον Lloyd; τι θα έλεγες για το Safety Last! (1923); :ρ

Αβατάρι χρήστη
Νικόλας Δε Κιντ
Ταινιοδύτης
Αναρτήσεις: 1449
Εγγραφή: 12 Οκτ 2014, 21:29

Re: Γιατί τα λόγια είναι περιττά

Ανάρτησηαπό Νικόλας Δε Κιντ » 14 Φεβ 2018, 11:02

Ας ξεκινήσω με τον Χάρολντ Λόιντ λοιπόν!!

Την ταινία που ανέφερες την είχα πρωτοδεί όταν ήμουν στο δημοτικό! Είχα πάθει εμμονή με την σκηνή του ρολογιού... Πίστευα πως ο Λόιντ όντως κρεμόταν στο κενό! :))))
Φυσικά μετά από χρόνια την ξαναείδα και εκεί πραγματικά εκτίμηση την ευφυία του σκηνοθέτη αλλά και του ίδιου του Λόιντ, μιας και οι τύποι είχα χρησιμοποιήσει σχεδόν όλα τότε γνωστά τρικ του κινηματογράφου...

Image

Να φανταστώ ότι το 5άρι το έβαλες στην ταινία του Σγιοστρεμ λόγω της σκηνής με το τσεκούρι;; :ρ

Για το "Sherlock Jr." τι γνώμη έχεις;;
Καταλαβαίνω γιατί μπορεί να σε κούρασαν οι γρήγοροι ρυθμοί του Μπάστερ Κήτον, αλλά η παραπάνω είναι λίγο διαφορετική από τις υπόλοιπες ταινίες του (από αυτές που έχω δει εγώ τελος πάντων :))))
Excuse me... I dislike being touched... an Eastern prejudice

Αβατάρι χρήστη
Μυρμηγκοφάγος
βιντεοβάτης
Αναρτήσεις: 820
Εγγραφή: 27 Ιούν 2014, 23:38

Re: Γιατί τα λόγια είναι περιττά

Ανάρτησηαπό Μυρμηγκοφάγος » 14 Φεβ 2018, 23:16

Αν σου πω Νικόλα, ότι τη σκηνή με το τσεκούρι έχω μια μεγάλη υποψία ότι την είχα ξεχάσει και μου την θύμισε ο Φάρος όταν έκανε έναν παραλληλισμό με τον Τζακ; Όπως με τον Σέρλοκ, έτσι και εδώ δεν έχω αναμνήσεις από κάτι που με ενθουσίασε και ότι θυμάμαι δεν μου προκαλεί συναισθήματα, που συμβαδίζει απόλυτα με το πέντε, στο οποίο έχω και τα δυο.


Επιστροφή “Κορυφαία κι Αγαπημένα”

Ποιος είναι συνδεμένος

Χρήστες που περιηγούνται σε αυτό το φόρουμ: Δεν υπάρχουν εγγραμένοι χρήστες και 1 επισκέπτες