Black Mirror (2011- )

[Ίζι]

Στο White Bear εξηγούνται όλα στους τίτλους τέλους. Τους είδατε; Ήθελα να πω ότι το επεισόδιο μου έφερε στο μυαλό κάτι που έχω παρατηρήσει στο Facebook και άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Κάποιος κάνει ένα φρικτό και αποτρόπαιο έγκλημα - συνήθως φόνο ή βιασμό ή κακοποίηση κάποιου ανυπεράσπιστου (παιδιού, γυναίκας, ζώου). Αυτά τα εγκλήματα βγάζουν στην επιφάνεια μια ιδιαίτερα σκληρή και σαδιστική πλευρά των ανθρώπων. Και κάπως ηδονιστική... αν και δεν είναι ακριβώς η λέξη που ψάχνω. Καταρχήν, ο κόσμος τρελαίνεται, λατρεύει να ασχολείται με αυτά. Και λατρεύει, επίσης, να εκδηλώνει τον αποτροπιασμό του, μα και να προτείνει τρόπους τιμωρίας. Τα περισσότερα σχόλια που κάνουν δεν είναι τύπου "εύχομαι να δικαστεί και να του επιβληθεί μια δίκαιη ποινή" ούτε καν "να σαπίσει στη φυλακή". Προτείνουν τρόπους ιδιαίτερα βίαιους και σαδιστικούς. Θυμάμαι την περίπτωση ενός Κρητικού που είχε δηλητηριάσει κάτι κακόμοιρους σκύλους, και τα σχόλια που σχολίαζαν τις φωτογραφίες των πτωμάτων (γιατί άραγε μας τραβάει τόσο πολύ ένα θέαμα τόσο θλιβερό και γκροτέσκο;). Ήταν πολλοί αυτοί που εύχονταν να δηλητηριαστούν και να πεθάνουν με φριχτούς πόνους τα παιδιά του (όχι ο ίδιος!). Άλλοι πρότειναν κρεμάλα, ακρωτηριασμό, λιντσάρισμα κ.ο.κ. Το πάρκο σωφρονισμού του "White Bear" θα ικανοποιούσε απόλυτα αυτή την άγρια ανθρώπινη ανάγκη.

[Φαροφύλακας]

Δεν τα πρόσεξα τα γράμματα στο τέλος και δεν το έχω πια το επεισόδιο.

Πολύ εύστοχη η παρατήρησή σου, Ίζι. Οι άνθρωποι μοιάζει να ψάχνουν για ένα πάτημα που να νομιμοποιεί το να βγάλουν την κακία και το μένος που μπορεί να έχουν μέσα τους.

Επίσης, πέρα από αυτό το στοιχείο, θέλω να σχολιάσω πως στην αρχή του επεισοδίου μού ήρθε στο μυαλό μια γελοιογραφία που είδα κάποια στιγμή, αλλά δυστυχώς δεν εδέησα να κρατήσω, όπου κάποιος ετοιμάζεται να βιάσει μια γυναίκα κι ο κόσμος που παρακολουθεί από τα παράθυρα μιας πολυκατοικίας, στέλνει μηνύματα συμπαράστασης στα κοινωνικά δίκτυα.

Είτε θετικά, είτε αρνητικά προδιατεθειμένοι, η μάζα διαλέγουμε να είμαστε θεατές.

[Πολύνιους]

Ούτε κι εγώ είχα διαβάσει τους τίτλους τέλους
Τώρα εξηγείται.

Αν και, κατά την γνώμη μου, πραγματικά ηλίθια αυτή η τιμωρία, η τύπισσα είχε αμνησία, δηλαδή δεν είχε καθόλου νόημα αυτό που κάνανε και, άρα, ναι, ήταν πλήρως σαδιστικό.

Πάντως, αν και η παρατήρησή σας είναι, μάλλον, σωστή, νομίζω ότι καμιά φορά δικιολογούνται κάποια άγρια ένστικτα, εφόσον μένουν μόνο σε λόγια και, μάλιστα, μέσα στο απρόσωπο ίντερνετ. Θέλω να πω, η σκέψη είναι ελεύθερη και, αν και θλιβερό το γεγονός ότι κάποιος έχει τόσα αρνητικά συναισθήματα μέσα του, πιστεύω πως στην τελική είναι απλά ένα σχόλιο που κράζει με βίαιο τρόπο και που δεν σημαίνει απαραίτητα κι έναν άνθρωπο που εν δυνάμει θα γινόταν τόσο σκληρός. Καμιά φορά περνούν χίλιες σκέψεις απ' το μυαλό μας που αν τις κάναμε θα θεωρούμασταν για δέσιμο, σκληροί, κακοί, απαίσιοι, κ.λπ και ένα σχόλιο μπορεί απλά να είναι μια τέτοια σκέψη.

[Ίζι]

Μπορεί να σας μπέρδεψα χωρίς λόγο! Δεν έγραφε κάτι στους τίτλους τέλος. Απλά όταν έπεφταν οι τίτλοι έδειξε

ότι ο χώρος ήταν ένα θεματικό πάρκο "σωφρονισμού", κάτι σαν τη ντίσνεϊλαντ, όπου πλήρωναν για να μπουν ολόκληρες οικογένειες και να χαρούν το θέαμα. Πριν, τους έκαναν συστάσεις για τις αποστάσεις που πρέπει να κρατούν, πώς να παραμείνουν ασφαλείς, τους έλεγαν να μην προσπαθήσουν ποτέ να επικοινωνήσουν με τους καταδικασμένους κ.λπ. Η τιμωρία δεν ήταν μόνο σαδιστική, αλλά και προσοδοφόρα.

[Φαροφύλακας]

ε μα ναι, πώς θα μπορούσε να μας ξεφύγει αυτό; Αν δεις το αναφέρω εκεί που απαντώ στην Πολύνιους..

[Πολύνιους]

Είδα και το be right back, δηλαδή το 1ο επεισόδιο από την 2η σεζόν, ήταν μάλλον αυτό που μου άρεσε λιγότερο από τα άλλα δύο που έχω δει (50million miles, white bear), μιας και μου φάνηκε εξαιρετικά απίθανο να θες να κρατήσεις επαφή

με τον πεθαμένο άντρα σου

Αλλά και γενικά, ενώ ήταν μια ωραία σύλληψη, δεν την ανέπτυξε όσο θα ήθελα... Θα μου πεις μια ώρα επεισόδιο είναι..

[Φαροφύλακας]

τίθεται κι ένα θέμα που δεν είναι απίθανο πως θα απασχολήσει κάποιες επόμενες γενιές: τα δικαιώματα των ανδροειδών.

[Πολύνιους]

Αυτό δεν το είδα κάπου... ή δεν του έδωσα σημασία

[Φαροφύλακας]

Γενικότερα...

σε όλη την ταινία το ανδροειδές είναι αντικείμενο προς χρήση, υποταγμένο στον άνθρωπο. Στο τέλος όμως τον έχει απλά να στέκεται μόνιμα ακίνητος σε ένα σκοτεινό δωμάτιο στην σοφίτα και μοναχά μία φορά τον χρόνο του πάει τούρτα η μικρή.

[Πολύνιους]

Και πάλι, αυτό από μόνο του, δεν μου φαίνεται υπαινιγμός για τα δικαιώματα των ανδροειδών, αλλά αυτά είναι όπως τα πάρει κανείς κ λογικό που το σκέφτηκες.

Βασικά σκέψου ότι στο τέλος εγώ δεν κατάλαβα ότι το βγάζει μια φορά το χρόνο, αλλά απλά το έχει εκεί γιατί δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να κυκλοφορεί στο σπίτι, γιατί μετά από τόσα χρόνια δε θα γινόταν κάθε φορά που μπαίνει κάποιος να το κρύβει.
Και, όπως και νά'χει, φάνηκε να μην μπορεί να κάνει κάτι για να το καταστρέψει ή να το επιστρέψει, άρα της ξέμεινε...

Συνεχίζω πάντως να πιστεύω πως δεν πρόσφερε κ πολλά σαν επεισόδιο σε επίπεδο προβληματισμού.

Πάντως κατά την γνώμη μου, σε ένα παρόμοιο μέλλον μ' αυτό του black mirror, δεν υπάρχει χώρος για δικαιώματα των ανδροειδών, γιατί δεν έχουν καμία συνείδηση, τουλάχιστον έτσι όπως τα ξέρουμε τώρα (και στο black mirror έτσι το έδειχνε το ρομπότ, πρόγραμμα που του βάζεις δεδομένα κ μέχρι εκεί φτάνει - ό,τι του βάλεις θα είναι). Πιο λογικό μου φαίνεται να γίνεται λόγος για το πόσα δικαιώματα έχεις εσύ πάνω του, δηλαδή μέχρι πού μπορείς να φτάσεις, αλλά για να προστατευθείς εσύ κ η ψυχική σου υγεία, όχι το ρομπότ.