Black Mirror (2011- )

[Ίζι]

Τελικά πώς σου φάνηκε το επεισόδιο με τις μέλισσες; Και τώρα που έχεις δει όλη τη σειρά, ποια είναι τα αγαπημένα σου επεισόδια; (Και μη μου πεις το μπλε αρκουδάκι-Τραμπ )

[Φαροφύλακας]

Πολύ καλό και αυτό.

Τί να πω με αυτήν την σειρά. Πραγματικά, καταπληκτική για μένα.

Τώρα, όσον αφορά αγαπημένα επεισόδια, δύσκολο να πω, καθώς θα χρειαζόταν να τα επισκοπήσω ένα-ένα ώστε να τα θυμηθώ και αποφανθώ. Πάντως, για μένα όλα (εκτός από το πρώτο) στέκουν πολύ ψηλά.

[Στιλλ Ιλλ]

Για μένα το San Junipero έρχεται με διαφορά πρώτο γιατί είναι γλυκόπικρο, και το έχω δεί δύο φορές, είναι απλά αψεγάδιαστο (καθε σκηνή, καθε διάλογος, η μεγαλειώδης ιδέα της αθανασίας και το ποσο ιδανικά εκτελείται, οι γαμάτες μουσικές, το στήσιμο κλπ κλπ).
Ακολουθεί το Shut up and dance γιατί μου είχε δεθεί το στομάχι κόμπος απο την αγωνία και το τέλος... εξαιρετικό με τους λατρεμένους radiohead να στέλνουν ανατριχίλες στην ραχοκοκαλιά μου. Οπότε δίνω 10
Μετά το White Christmas και Εntire Ηistory of Υou με 9 γιατί απο κάτι μικρό και συνηθισμένο ξεδιπλώθηκαν αριστοτεχνικά συγκλονιστικές αφηγήσεις.
Τέλος έρχονται το hated in the nation και το nosedive γιατί έτσι μου αρέσει

[Νικόλας Δε Κιντ]

Είδα κι εγώ το e01S01...

Εντάξει δεν ήταν και ότι καλύτερο αλλά έχω ελπίδα για τα επόμενα!!

Επίσης έχω μια απορία..

Όλο αυτό το σκηνικό με το γουρούνι έγινε στο βωμό της τέχνης;;;;

[Στιλλ Ιλλ]

Αφού ξεπέρασες τον σκόπελο, τα υπόλοιπα θα σε εξιτάρουν στο εγγυώμαι. Ναι Νικόλα κάπως έτσι το αντιλήφθηκα και γώ αλλα γενικά με άφησε με αρκετά κενά και για αυτό του έχω χαμηλή βαθμολογία. Περα απο το γεγονός οτι μου γύρισαν τα άντερα.

[Ίζι]

Εγώ δεν το θεωρώ και τόσο κακό το επεισόδιο με το γουρούνι, απλά πολύ μακριά απ' το ύφος της σειράς. Δηλαδή καμία σχέση με τα υπόλοιπα. Όμως μου άρεσε ένα τσακ περισσότερο απ' το μπλε αρκουδάκι.

[Μυρμηγκοφάγος]

οκ, μου εξάψατε την περιέργεια και σκέφτομαι να τσεκάρω κάποιο επεισόδιο. White bear λοιπόν, ή San Junipero;

[Φαροφύλακας]

Το San Junipero ίσως και να μην σου άρεσε τόσο. Είναι αρκετά συναισθηματικό του τύπου πεθαίνει και θέλουμε να κλάψουμε ή αγαπιούνται αληθινά και θέλουμε να κλάψουμε και αναρωτιέμαι εάν ειδικά εσένα δεν σου θύμιzε το πολυαγαπημένο σου Χόλιγουντ, αλλά θα μου πεις, και τα άλλα της ίδιας σχολής είναι. Ίσως περισσότερο κάποιο από αυτά;

• Shut Up and Dance
• The Entire History of You
• Be Right Back
• White Bear

Ίσως δηλ. να τους βάλεις και πάνω από 2☆

[Μυρμηγκοφάγος]

Τελικά ακολουθώντας τη συμβουλή σου Φάρε είδα το White Bear και απλά δεν. Αλλά υποψιάζομαι ότι αυτό οφείλεται και στο ότι μου βγήκε πολύ περισσότερο ως σκετσάκι παρά ως ταινία. Και αναρωτιέμαι τώρα αν σας ενόχλησε σε έναν βαθμό που χαράμισαν την πρωτότυπη ιδέα σε μια σειρά, από το να την αναπτύξουν περισσότερο και να την παρουσιάσουν ως ταινία - σε όσους σας άρεσε δηλαδή.

[Φαροφύλακας]

Κάθε άλλο. Για εμένα ίσως γίνεται και πιο υποφερτό έτσι. Τις ταινίες τις σπάω συνήθως σε δύο, τρία ή και τέσσερα κομμάτια για να τις δω. Είναι όπως η διαφορά ενός μυθιστορήματος και μιας νουβέλας. Έχω διαβάσει απολαυστικότατες νουβέλες με καταπληκτική ιδέα κι εκτέλεση, και το βρήκα πολύ τίμιο από τον συγγραφέα το ότι δεν θελήσει να τις επεκτείνει σε κάτι μακρύτερο (που, βέβαια, αγαπώ και μακρύτατα μυθιστορήματα όπως π.χ. του Ντοστογιέφσκη).

Δεν περίμενα να σου αρέσει κάτι από την σειρά, παρεμπιπτόντως.