The Expanse (2015-)

[Θεατής]

Τίτλος: The Expanse
Έτος παραγωγής: 2015-
Παραγωγή: Daniel Abraham,Mark Fergus
Σενάριο: Ty Franck,Hawk Ostby
Ηθοποιοί: Steven Strait,Dominique Tipper,Shohreh Aghdashloo…
Διάρκεια: 60'


Υπόθεση
Στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον η ανθρωπότητα έχει κάνει επιτέλους το πολυπόθητο άλμα...όχι προς τα αστέρια αλλά ως τις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος...Δύο μεγάλες δυνάμεις έχουν πλεον διαμορφωθεί,η Γη με την αποικία της Σελήνης και ο ανεξάρτητος Αρης.Με μια εξαιρετικά εύθραυστη ειρήνη ανάμεσά τους διαφεντεύουν ολόκληρο το ηλιακό σύστημα, ο καθένας έχοντας τις αποικίες του. Και οι δύο μαζί εκμεταλλεύονται οικονομικά και πολιτικά την Ζώνη των Αστεροειδών και τους κατοίκους της Ζωνάριους οι οποίοι προσπαθούν να αποκτήσουν υπόσταση και ανεξαρτησία.Μέσα σε αυτό το εξαιρετικά ρευστό σκηνικό η εξαφάνιση μιας κοπέλας θα αποτελέσει την αφορμή ώστε να βγουν όλες οι αντιπαλότητες στην επιφάνεια...



Άποψη
Βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του James Corey, σε αντίθεση με τις περισσότερες ταινίες και σειρές επιστημονικής φαντασίας η συγκεκριμένη αφήνει κατα μέρος τις εξωτικές επινοήσεις και βασίζει το σύμπαν της σε τεχνολογίες και γνώσεις που όσοι ασχολούνται σχετικά τις γνωρίζουν ως θεωρίες που απασχολούν ήδη ή θα απασχολήσουν τα επόμενα χρόνια την επιστημονική κοινότητα.Αυτή η αντίθεση λοιπόν σε συνδυασμό με την πραγματικά άξια μνείας προσοχή στην λεπτομέρεια, προσδίδει μια απαράμιλλη ψευδαίσθηση ρεαλισμού και είναι το ένα από τα δύο κύρια συστατικά που συνθέτουν το πολύ καλό αποτέλεσμα.




Το δεύτερο συστατικό της πετυχημένης συνταγής είναι η εθνοτική,κοινωνική,οικονομική και πολιτική οργάνωση του σύμπαντος της σειράς το οποίο δεν στερείται καθόλου σε βάθος ούτε φείδεται λεπτομέρειας ή ρεαλιστικότητας σε σχέση με το επιστημονικό κομμάτι και παίζει μεγάλο ρόλο στην εξέλιξη της πλοκής.

Στα δύο αυτά λοιπόν δυνατά στοιχεία έρχεται να προστεθεί μια συνωμοσία η οποία αποκαλυπτόμενη θα δώσει ακόμη μεγαλύτερη ώθηση στην πλοκή χωρίς πάλι η ίδια να είναι ξένη ως θεωρία στον θεατή.

Κύριοι Χαρακτήρες


Jim Holden:Κυβερνήτης του Rocinante, Γήινος...


Naomi Nagata:Δεύτερη Αξιωματικός στο Rocinante, Ζωνάρια...


Joe Miller: Ντετέκτιβ στον αστεροειδή Δήμητρα, Ζωνάριος...


Chrisjen Avasarala:Βοηθός Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ (η κυβέρνηση της Γης) δεύτερη στην ιεραρχία μετά τον ΓΓ, Γήινη...


Στα τεχνικά στοιχεία η σειρά στέκεται επίσης αξιοπρεπέστατα με τα σπέσιαλ εφέ να πείθουν, αν και με έναν μεγαλύτερο ίσως προϋπολογισμό και τα ανάλογα εφέ να μιλούσαμε για φαινόμενο, αλλά μην παρεξηγηθώ, το αναφέρω ως το κάτι παραπάνω, τα εφέ είναι άρτια και το σημαντικότερο έχει δωθεί μεγάλη προσοχή σε μικρολεπτομέρειες που όμως τελικά αποδεικνύονται πολύ σημαντικές στον ρεαλισμό του τελικού αποτελέσματος. Το ίδιο ισχύει και για τις ερμηνείες οι οποίες είναι πολύ καλές αλλά με κάποιους πιο έμπειρους ηθοποιούς το αποτέλεσμα θα απογειωνόταν και αυτό φαίνεται απο αυτούς που ήδη παίζουν πχ η Aghdashloo είναι πραγματικά απόλαυση να την βλέπεις να παίζει.

Σαν επίλογος θεωρώ οτι πρόκειται, μέχρι στιγμής τουλάχιστον που γράφεται η παρουσίαση (προς το τέλος του δεύτερου κύκλου), για μια εξαιρετική σειρά που κάθε θιασώτης της επιστημονικής φαντασίας και όχι μόνο θα πρέπει να παρακολουθήσει...

Τρέιλερ

[Φαροφύλακας]

Πρόκειται για μια πραγματικά αξιόλογη σειρά για τους οπαδούς της ΕΦ.

Ένα πράγμα που πάντοτε με ενοχλούσε στις ταινίες ΕΦ είναι το πως οι ήρωες πάνε από τον ένα πλανήτη στον άλλο και παντού η βαρύτητα είναι η ίδια και ο αέρας αναπνεύσιμος. Αυτό είναι παντελώς απίθανο. Εδώ, επιτέλους, τέτοια πράγματα λαμβάνονται υπόψη. Αν και όχι όσο θα ήθελα και π.χ. η βαρύτητα στην Δήμητρα δεν είναι αρκετή για να τρέξει κάποιος, παρόλα αυτά γλυκαίνονται τα μάτια μου να βλέπω στο σύνολο η βαρύτητα να αποτελεί θέμα.

Κατά τ' άλλα, κάποιες σκηνές τραβηγμένες (π.χ. η ευκολία με την οποία οι Γήινοι διαλύουν τον έναν δορυφόρο του Άρη) αλλά η υπόθεση και το σενάριο στο σύνολό τους από μέτρια έως αρκετά καλά, οπότε τί να ζητήσει κανείς παραπάνω;

Η αλήθεια είναι πως κάπου στα μισά της δεύτερης σεζόν έχασα το ενδιαφέρον μου και το παράτησα αλλά θα επιστρέψω καθώς το βλέπω τουλάχιστον ευχάριστα.

Έχει κάτι από Γκαλάκτικα και κάτι από Alien, αλλά αναβαθμισμένα κατά τις μεγάλες δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα στην δημιουργία σειρών και ταινιών, κι επιπλέον με την αφέλεια να έχει δώσει θέση στις γνώσεις που έχουμε σήμερα για την ηλική γειτονία.

Παρεμπιπτόντως, την σειρά την γνώρισα από παρότρυνση του Θεατή και τον ευχαριστώ.

[Θεατής]

Εμένα παλι Φαρε αυτό που με ξένισε είναι οτι ενω βλέπουμε αυτή την προσοχή με την βαρύτητα στους "εξω-γηινους" σε σχέση με την γη,οι γήινοι για ενα μυστήριο λόγο είναι άνετοι σε όλα τα υπόλοιπα βαρυτικά σενάρια. Επέκταση αυτού θα μπορούσε ίσως οι Ζωναριοι να καταφέρουν να τρέξουν στην Δήμητρα ή στον Ερωτα αφού γενιές ανθρώπων γεννήθηκαν εκεί και όπως μας πληροφορεί η σειρά έχει αλλάξει η φυσιολογία τους(ψηλοί, αδύνατοι-αδύναμοι, μειωμένη οστική μάζα) αλλά οι γήινοι σίγουρα όχι και είναι κρίμα να σου δείχνει την εξαιρετική σκηνή με το πουλάκι που πετάει με αραιά φτερουγίσματα και μετά να δείχνει τον γήινο να περπατάει και να τρέχει φυσιολογικότατα.

Παρόλαυτά πρόκειται για πολύ καλή και φιλότιμη προσπάθεια.Εχθρός του καλού είναι το καλύτερο και μακάρι η συγκεκριμένη να θέσει κάποια στάνταρ για τις επόμενες προσπάθειες στο είδος...

[Φαροφύλακας]

είναι κρίμα να σου δείχνει την εξαιρετική σκηνή με το πουλάκι που πετάει με αραιά φτερουγίσματα και μετά να δείχνει τον γήινο να περπατάει και να τρέχει φυσιολογικότατα.

Αυτό ακριβώς!

Αλλά ούτε και οι Ζωνάριοι θα μπορούσαν να τρέξουν εκεί, ασχέτως μυικής μάζας κτλ.

Εάν κάνεις ένα άλμα, ασχέτως μυικής μάζας, θα φύγεις απλά προς τα πέρα από την ώθηση, και θα κάνεις πολύν χρόνο να ξαναπατήσεις στο εδάφος. Απλά δεν μπορείς να τρέξεις με τόσο ασθενές βαρυτικό πεδίο. Νομίζω, τουλάχιστον.

Από εκεί και πέρα, μπορούμε να θεωρήσουμε πως έχουν κάποιο κόλπο για τεχνητή βαρύτητα αλλά θα έπρεπε να μας εξηγήσουν τί συμβαίνει.

[Θεατής]

Εριξα μια ματια στην βικιπαίδεια και η Δήμητρα έχει ταχύτητα διαφυγής 0,51km/sec όταν στη Γη αυτή είναι 11,186km/sec, κάνοντας λίγο χιούμορ αν σκεφτείς οτι η Δήμητρα είναι και ο μεγαλύτερος...με ενα μεγαλουτσικο πιάτο ελληνικής παραδοσιακής φασολάδας κάνεις ταξίδι απο τον ενα αστεροειδή στον άλλο πόσο μάλλον να τρέξεις...

Πάντως δεν νομίζω οτι έχει αφεθεί να εννοηθεί οτι υπάρχει τεχνητή βαρύτητα στους πλανήτες σε αντίθεση με τα σκάφη όπου είναι άμεσα συνυφασμένη με την λειτουργία του κινητήρα και υπάρχει αυτή η πολύ όμορφη λεπτομέρεια με τις μαγνητικές μπότες. Προφανώς για χάρη της δραματοποίησης ώστε να υπαρχουν έντονες σκηνές με κυνηγητά κλπ αλλά ακόμα πιο πιθανόν και για λόγους κόστους γυρισμάτων υπάρχει μια έκπτωση στον ρεαλισμό σε αυτό το θέμα...

[Φαροφύλακας]

Ειδικά ο Έρως είναι μια κουτσουλιά. Δες εδώ, συγκριτικά με την Δήμητρα, που ούτως ή άλλως εκεί η βαρύτητα είναι ασθενέστατη.

Πάντως, νομίζω πως στον Έρωτα υπάρχει κάποιο τεχνητό μαγνητικό πεδίο. (Μάλλον με περιστροφή όπου η φυγόκεντρος δύναμη παίζει τον ρόλο της βαρύτητας.)

[Θεατής]

Πωπω ναι...μια κουτσουλιά είναι πράγματι. Τώρα που είπες για περιστροφή στον Ερωτα κάτι μου θύμισε, θα το τσεκαρω κάποια στιγμή...

[Φαροφύλακας]

Εχθές έριξα να δω κάποιο επεισόδιο από την 2η σεζόν (το 4ο νομίζω), κι εκεί από σύμπτωση, ένα από τα πρώτα πράγματα που λέει ο Μίλερ, είναι κάτι για την περιστροφή και την βαρύτητα. Το θέμα όμως είναι πως ενδεχόμενη περιστροφή θα είχε εφαρμογή σε όποιον ήταν μέσα στον αστεροειδή, κι όχι εκτός, όπως ο Μίλερ. Η δύναμη, σε κάποιον που θα ήταν εκτός, θα είχε σαν αποτέλεσμα να το εκσφενδονίσει στο διάστημα κι όχι να τον τραβηξει πάνω στον Έρωτα.

Δεν ξέρω. Κάπου θα εξηγείται τί ακριβώς περιστρέφεται (όλος ο αστεροειδής; ένας εσωτερικός χώρος του; ) ώστε να μπορέσουμε να καταλήξουμε πώς θα πρέπει να έχει εφαρμογή η τεχνητή βαρύτητα.

[Θεατής]

Το θέμα όμως είναι πως ενδεχόμενη περιστροφή θα είχε εφαρμογή σε όποιον ήταν μέσα στον αστεροειδή, κι όχι εκτός, όπως ο Μίλερ. Η δύναμη, σε κάποιον που θα ήταν εκτός, θα είχε σαν αποτέλεσμα να το εκσφενδονίσει στο διάστημα κι όχι να τον τραβηξει πάνω στον Έρωτα

Πολύ σωστά και αυτό ακριβώς γίνεται...
Το έβαλα και το είδα το επεισόδιο που είπες.Καταρχήν εψαξα στην βικιπαίδεια και ο Ερως κάνει μια πλήρη περιστροφή (με φυσικό τρόπο όπως όλα τα ουράνια σώματα) γύρω απο τον εαυτό του κάθε 5 και κάτι ώρες. Τώρα δεν θα κανω τα μαθηματικά αλλά στο πλαίσιο της επιστημονικής φαντασίας ας δεχτούμε οτι είναι αρκετή ώστε να προσφέρει μια βαρύτητα. Πράγματι οι εγκαταστάσεις στον Ερωτα είναι εσωτερικές του βράχου και εξωτερικά είναι μονο οι διάφορες είσοδοι, και άλλες προφανώς υποστήριξης της ζωής εγκαταστάσεις, οι "κατοικίες" και η "καθημερινότητα" ας το πούμε έτσι των κατοίκων του είναι εσωτερικά. Οποιος είναι πανω στον αστεροειδή λόγω της φυγόκεντρου τείνει να εκσφενδονιστεί και πραγματικά αυτό συμβαίνει αν θυμάσαι με τον Μίλλερ και τον πιτσιρικά που ο μεν Μίλλερ είναι δεμένος με συρματόσχοινο εκεί που κρατάει την βόμβα και ο δε πιτσιρικας με το που αφήνει τα χέρια απο το κάγκελο εκσφενδονίζεται στο κενό για να επιστρέψει στο Ροσιναντε...

Νομίζω πως για τον Ερωτα τουλάχιστον βγαλαμε κάποιο συμπέρασμα που να έχει μια ρεαλιστική βάση άσχετα αν πρέπει να την τραβήξουμε λίγο από τα μαλιά...Με την απορία που θα ποσταρει τώρα η Τόνια να δω τι θα κάνουμε

[Τόνιασινε]

Εμένα με προβληματίζει η βαρύτητα στα σκάφη. Τεχνητή μεν, αλλά σίγουρα προσαρμοσμένη σε κάποιων τις ανάγκες/απαιτήσεις. Πώς μπορούν λοιπόν, να κινούνται με την ίδια ευκολία στο ίδιο σκάφος γήινοι, αριανοί και ζωνάριοι?? Κι αν έχουν μια μέση βαρύτητα, θα έπρεπε να έχουν τουλάχιστον διαφορετικό βηματισμό.. (κάτι που δεν έχει κόστος, αλλά απαιτεί δυνατές ερμηνευτικές-κινησιολογικές δεξιότητες από τους ηθοποιούς, μια λεπτομέρεια που θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον κατ' εμέ..)