Χαιρετούρα

[Μυρμηγκοφάγος]

Και αν ένας μέσος θεατής σου ζήταγε μερικές προτάσεις, ποιες θα ένιωθες ότι θα μπορούσαν ίσως να τον ικανοποιήσουν; κατά προτίμηση να μην είναι του Αρτζέντο, ο οποίος και δεν ταιριάζει ιδιαίτερα στον δύσμοιρο θεατή μας

[Φαροφύλακας]

δεν λες καλύτερα τί σου ταιριάζει, μπας και βοηθηθεί ο άλλος;

[Βεελζεβούλης]

Δύσκολη επιλογή όπως τονίζει σωστά και ο Φαροφύλαξ Θα με βοηθούσε περισσότερο η επεξήγηση του τι ακριβώς ψάχνεις και ποιες ταινίες τρόμου/ θρίλερ περίπου σου αρέσουν. Σχετικά ασφαλής πρόταση πάντως είναι νομίζω το "La ragazza che sapeva troppo" του αγαπημένου Mario Bava που θεωρείται ένα πολύ πρώιμο "giallo". Με προβληματίζει το γεγονός ότι απορρίπτεις τον Αρτζέντο βασικά, μάλλον δε θα βρεις και πολλές ταινίες αυτού του ύφους να σου αρέσουν

[Μυρμηγκοφάγος]

Βεελζεβούλη, με κάλυψε πολύ καλά ο ορισμός σου του μέσου θεατή, οπότε ζητάω αυτές που θεωρείς ότι κάνουν τις μικρότερες παραχωρήσεις.Τώρα σε γενικές γραμμές θέλω ατμόσφαιρα και κάτι που μαζεύει ένταση χωρίς να την χαραμίζει για αστείους λόγους και συνήθως τις προτιμώ αργές. Κάποια παραδείγματα είναι τα Onibaba (1964), Vampyr (1932), Lokis (1970), αλλά είναι τόσο διαφορετικές που δεν φαντάζομαι πως θα σε βοηθήσουν.

Ας πάρω πίσω όμως και την απαγόρευση για τον Αρτζέντο, αν σε διευκολύνει. Τρεις ταινίες του έχω δει, Deep red, Stendhal syndrome, Suspiria. Παρότι καμία δεν με ικανοποίησε, κάπως περισσότερο μου ταίριαξε το τελευταίο. Αλλά δεν θα του έδινα μεγάλη σημασία. Θα προτιμούσα νομίζω να εστιάσεις στον ορισμό σου του μέσου θεατή και στο τι θα του πρότεινες.

Επίσης, η μόνη άλλη ταινία που έχω δει και υποθέτω ότι εμπίπτει στην κατηγορία είναι το black Sunday (1960), που ούτε και αυτό όμως με ικανοποίησε.

Έχω σοβαρές υποψίες ότι δεν μου ταιριάζει το είδος, αλλά θέλω να δοκιμάσω την τύχη μου λίγο ακόμη. Τέσσερις ταινίες είναι πολύ λίγες για να εξάγω συμπέρασμα

[Βεελζεβούλης]

To Lokis δεν το έχω δει, πάντως κρίνοντας από τις άλλες δύο ταινίες που αναφέρεις ξεφεύγουν πολύ τα γούστα σου από αυτά του μέσου horror fan, άρα τα πράγματα είναι δύσκολα.. Το Black Sunday είναι όντως μέτριο και το Stendhal Syndrome μάλλον κακό, άρα ψιλοσυμφωνούμε, οπότε προτείνω το Operazione Paura (1966) του Bava στην κατηγορία gothic horror και το Il gatto a nove code (1971) του Argento, που είναι αρκετά σοβαροφανές για το είδος του, στην κατηγορία των giallo και ο θεός βοηθός

[Νικόλας Δε Κιντ]

Il gatto a nove code (1971) του Argento,

Αυτή την ταινία ετοιμάζομαι να της κάνω μια παρουσίαση!!!!

[Μυρμηγκοφάγος]

Δεν θα έλεγα ότι ο θεός βοήθησε ιδιαίτερα, αλλά μάλλον φυσιολογικό αφού σου πούλησα την ψυχή μου

To La ragazza che sapeva troppo ήταν δυστυχώς σχεδόν ο ορισμός του τι δεν θέλω. Το Operazione Paura ως gothic horror μου ταίριαξε και είχε κάποιες καλές σκηνές, όπως όταν την βλέπουμε πίσω από το παράθυρο, ή όταν μου θύμισε το Toby Dammit, αλλά μου κατέληξε δυστυχώς χάρτινο. Αυτή που με ενθουσίασε περισσότερο ήταν μια που είχα σταμπάρει τυχαία εδώ και καιρό τώρα - και η συζήτησή μας μου έδωσε το έναυσμα να την δω - το le Orme (1975), που αν και μου βγήκε κάπως αδύναμη, ήταν ακριβώς ότι ψάχνω.

Θα δω μάλλον σήμερα τη γάτα, παρότι με ανησυχεί ότι άρεσε στον Νικόλα, αλλά δεν θα έλεγα όχι και σε κάποιες άλλες προτάσεις. Ακόμη και αν δεν έχουν καμία σχέση με Ιταλία και giallo

[Νικόλας Δε Κιντ]

Θα δω μάλλον σήμερα τη γάτα, παρότι με ανησυχεί ότι άρεσε στον Νικόλα, αλλά δεν θα έλεγα όχι και σε κάποιες άλλες προτάσεις.

Θα έπρεπε να σε ανησυχεί κυρίως αν σου άρεζε η ταινία!!

[Νικόλας Δε Κιντ]

Θα δω μάλλον σήμερα τη γάτα, παρότι με ανησυχεί ότι άρεσε στον Νικόλα, αλλά δεν θα έλεγα όχι και σε κάποιες άλλες προτάσεις.

Κι εμένα θα με ανησυχούσε αν σου άρεζε... Σε βαθμό που θα σκεφτόμουν την παρουσίαση να μην την κάνω...

[Ίζι]

Νικόλα, ακόμα περιμένω την παρουσίαση του Twilight Zone που είχες πει ότι θα έκανες. Αν βαριέσαι, όμως, την κάνω εγώ