Σελίδα 2 από 2

Re: Mary and Max (2009)

Posted: 29 Μάρ 2015, 13:44
από Ίζι
Το είδα κι αυτό. Εκπληκτική ταινία! Σκοτεινή και γεμάτη πικρό χιούμορ, όμως παράλληλα τόσο χαριτωμένη κι όμορφη... Δεν περίμενα ότι θα έβλεπα ποτέ κάποιο ενήλικο ανιμέισον που να μου προκαλέσει τόση συγκίνηση όσο το When the wind blows (το οποίο με έχει σημαδέψει και οφείλω να παρουσιάσω κάποια στιγμή), κι όμως βρέθηκε - και μου άρεσε εξίσου, αν όχι περισσότερο. Αληθινό διαμάντι!

Τεχνικά και εικαστικά, η ταινία ήταν αψεγάδιαστη. Διάβασα μάλιστα ότι χρειάστηκαν 5 ολόκληρα χρόνια για να ολοκληρωθεί!

Σχετικά με το "based on a true story" - δεν ισχύει απόλυτα. Απλώς ο δημιουργός της ταινίας διατηρούσε επί 20ετία φιλία δι' αλληλογραφίας με έναν άνθρωπο που είχε το σύνδρομο αυτό, κι ο οποίος ήταν επίσης άθεος Εβραίος και πήγαινε σε συναντήσεις ανώνυμων παχύσαρκων. Ο χαρακτήρας του Μαξ είναι βασισμένος σ' αυτόν τον άνθρωπο.

Re: Mary and Max (2009)

Posted: 14 Σεπ 2015, 12:23
από Νικόλας Δε Κιντ
Λοιπόν το ΣΚ είδα και γω αυτό το καρτουν!!!

Μπορώ να πω πως και με συγκίνησε αλλά και με προβλημάτισε.... Και σε κάποιες στιγμές γέλασα κιόλας με το σκοτεινό χιούμορ του δημιουργού...
Θεωρώ πως είναι από τα πιο ωραία animation που έχω δει!!! :ναι:

Αυτό που πραγματικά με προβλημάτισε αρκετά, ήταν η σχέση ψυχιάτρου - ασθενή...
Στυγνός επαγγελματίας απέναντι σε ένα άνθρωπο με ψυχικά/ψυχολογικά προβλήματα... Ανατριχιαστικό :ανέκφραστος:

Re: Mary and Max (2009)

Posted: 14 Σεπ 2015, 20:35
από Ζόφος
Και για μένα είναι από τα ωραιότερα animations που είδα! Αν και μπορούσε να έχει λίγο πιο χαρούμενο τέλος
ειδικά για τον Max.
Μπράβο στη Πολύνιους για τη παρουσίαση. :)

Re: Mary and Max (2009)

Posted: 13 Φεβ 2016, 20:27
από Παράδοξη
Πανέμορφο.. ανθρώπινο, συγκινητικό.
Έκλαψα πολύ στο τέλος!

Re: Mary and Max (2009)

Posted: 19 Σεπ 2018, 13:56
από Μπιατριξ Κιντο
Σημερα ειδα το Mary & Max. Ειναι μια ταινια που συναμα σε προβληματιζει, σε συγκινει σε μερικα σημεια και σκεφτεσαι εντονα τα μηνυματα που περναει. Μου αρεσε επισης που ειχε αφηγηση (παντα μου αρεσει η αφηγηση στις ταινιες, ειτε αφηγειται ο ηρωας, ειτε ενα τριτο προσωπο). Ομως, προσωπικα....ψυχοπλακωθηκα. Δηλαδη, ακομα και τωρα, ειμαι "πεσμενη" ψυχολογικα, απο το πρωι που την ειδα. :(
Μου φανηκε λιγο μιζερη και καταθλιπτικη. Και περιμενα ενα καλυτερο τελος. :χμ:
7.5/10, παρ'ολα αυτα. :πάνω: