Ο Angelo Badalamenti είναι ένας φοβερός Αμερικάνος συνθέτης, που ασχολείται κυρίως με soundtracks και συγκεκριμένα είναι γνωστότερος από τις δουλειές του για τις ταινίες του David Lynch.
Η πρώτη μεγάλη επιτυχία ήταν με την ταινία "Blue Velvet" (1986), βάζοντας την Isabella Rossellini να ερμηνεύσει το κλασικό "Blue Velvet" και γράφοντας το "Mysteries of love", για το οποίο στίχους έγραψε ο David Lynch και αυτή ήταν η πρώτη τους συνεργασία.
Από τότε μέχρι το 1990 έγραψε τη μουσική για το "A nightmare on Elm Street 3: Dream Warriors" 1987), για το "National Lampoon's Christmas Vacation" (1989) και το "Cousins" (1989).
To "Puppet Walk" του Badalamenti με την αντίστοιχη σκηνή στην ταινία "A nightmare on Elm Street 3: Dream Warriors"
To 1990 επιμελήθηκε το soundtrack για την ταινία "The Comfort of Strangers" και για το "Wild at Heart" (
) του David Lynch. Wild at Heart- Angelo Badalamenti - "Cool Cat Walk"
Wild at Heart- Angelo Badalamenti - "Dark Spanish Symphony"
Αγαπημένες μου συνθέσεις του είναι όλη η μουσική που έγραψε το 1990 για την σειρά Twin Peaks (1990-1991), η οποία έπιανε εντελώς την λιντζική ατμόσφαιρα. Σε κάποια τραγούδια τα φωνητικά τα κάνει η Julee Cruise (μούσα τόσο του Μπανταλαμέντι, όσο και του Λυντς για αρκετά χρόνια), συμπεριλαμβανομένου και του Falling, για το οποίο κέρδισε και Grammy Best Pop Instrumental. Εκτός απ' αυτό το βραβείο, το συγκεκριμένο soundtrack είναι απ' τα πρώτα σε πωλήσεις και η μουσική της αντίστοιχης ταινίας "Twin Peaks: Fire Walk With Me" (1992) έχει πάρει την πρώτη θέση στα 50 κορυφαία soundtracks όλων των εποχών, από το έγκυρο περιοδικό NME.
Εδώ μπορείτε να ακούσετε όλη τη μουσική για τη σειρά.
Το αγαπημένο μου τραγούδι της σειράς είναι το "Audrey's dance", το βρίσκω απίστευτα σέξυ και η Όντρεϊ (Sherilyn Fenn) ήταν κ η αγαπημένη μου ηρωίδα στη σειρά (και την βρίσκω απίστευτα σέξυ!). Στο βίντεο βλέπουμε μια σκηνή στην οποία η Όντρεϊ χορεύει τον χορό της.
Το 1995, έγραψε τη μουσική για την ταινία "The city of lost children", μια ταινία των Marc Caro και Jean-Pierre Jeunet(Amelie, Delicatessen), σε αρκετά διαφορετικό ύφος από τις προηγούμενες δουλειές του, αλλά εξίσου όμορφο και μαγευτικό. Δοκιμάστε το Generique, σε φωνητικά της Marianne Faithful...
Αργότερα, έγραψε μουσική για τo "Lost Highway" (1997), όπως το "Red Bats With Teeth", για το "Τhe Straight Story" (1999) και για το "Mulholland Drive" (2001), άλλο ένα φοβερόοο soundtrack, για το οποίο κέρδισε, μεταξύ άλλων, BAFTA και AFI awards. Οι παραπάνω ταινίες είναι και οι τρεις σκηνοθετημένες από τον Ντεηβιντ Λιντς.
Η λίστα με τις μουσικές που έχει γράψει για ταινίες είναι ατελείωτη. To 2000 έγραψε το "Beached"
για την ταινία "Beach" του Danny Boyle, το 2002 το μεγαλύτερο μέρος του soundtrack του Secretary με τα "Snow Dome Dreams", "Bathing Blossom" κ.α.
Από το 2002 κι έπειτα, έχει επιμεληθεί τη μουσική για διάφορες ταινίες, από τις οποίες, όμως, δεν έχω δει καμία προς το παρόν. Ξέρω πως έχει γράψει μουσική για το video game "Fahrenheit" που βγήκε το 2005, αλλά δεν έχω ιδέα τι είναι, εκτός από το theme του, που μόλις άκουσα, αλλά δεν με ενθουσίασε.
Ο Μπανταλαμέντι μου φτιάχνει μια νταρκίλα, ένα μυστήριο, χωρίς να με ρίχνει, το αντίθετο μάλιστα, χάρη στον αισθησιασμό που αποπνέει η μουσική του και είμαι προδιαθετημένη θετικά να δω μια ταινία, αν ξέρω πως έχει φτιάξει εκείνος τη μουσική. Εκτός όμως από το να δημιουργεί μουσική, έχει ταλέντο και στο να την επιλέγει, βάζοντας στα soundtracks που επιμελείται φοβερά κομμάτια, όπως το "This magic moment" του Lou Reed στο Lost Highway, το "Perdita" στο Wild at Heart κ.α.
Εννοείται πως τον έχω άμεσα συνυφασμένο με τον Λιντς στο μυαλό μου, όπως και ο περισσότερος κόσμος κι ελπίζω να ξανακάνουν κάτι μαζί μετά από τόσα χρόνια.
