Η Audrey Kathleen Ruston γεννήθηκε στις 4 Μαΐου 1929, στο Βέλγιο, με αγγλική και ολλανδική καταγωγή. Το επίθετο Hepburn ήταν της γιαγιάς του πατέρα της, από την πλευρά της μητέρας του, δηλαδή τρέχα γύρευε!! Οι γονείς της ήταν μέλη της Βρετανικής Φασιστικής Ενώσεως και ο πατέρας της ένθερμος οπαδός των ναζί. Όταν οι γονείς της χώρισαν, πήγε με τη μητέρα της στην Ολλανδία, όπου η Hepburn φοίτησε στο Ωδείο και μυήθηκε στο μπαλέτο. Στη διάρκεια του Β'ΠΠ, χόρευε μπαλέτο σε συγκεντρώσεις προκειμένου να μαζέψει χρήματα για την ολλανδική αντίσταση. Στα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν, υποφέροντας από τη φτώχια και την πείνα, και παρακολουθώντας από κοντά τους εβραίους που συγκεντρώνονταν στα τρένα σαν τα ζώα και τους αντιστασιακούς (ανάμεσά τους και τον θείο της) να εκτελούνται, είδε πολλές ομοιότητες με την Άννα Φρανκ, όταν αργότερα διάβαζε το ημερολόγιό της. Λέει χαρακτηριστικά:
Είχα ακριβώς την ίδια ηλικία με την Άννα Φρανκ. Ήμαστε και οι δύο δέκα ετών όταν ξέσπασε ο πόλεμος και δεκαπέντε όταν έλαβε τέλος. Μου δόθηκε το βιβλίο στα Ολλανδικά, το 1946 από ένα φίλο – και με καταρράκωσε. Το κάνει σε πολλούς ανθρώπους όταν το διαβάζουν για πρώτη φορά αλλά εγώ δεν το διάβαζα ως βιβλίο, αλλά σαν τυπωμένες σελίδες. Αυτή ήταν η ζωή μου. Δεν γνώριζα τι επρόκειτο να διαβάσω. Ποτέ δεν ήμουν η ίδια ξανά, με επηρέασε πολύ βαθιά.
Με το τέλος του πολέμου αποφάσισε να ασχοληθεί με το μπαλέτο επαγγελματικά, όμως η δασκάλα χορού της τη διαβεβαίωσε ότι θα μπορούσε να κάνει καλή δουλειά αν προσπαθούσε σκληρά, αλλά δεν θα γινόταν ποτέ πρίμα μπαλαρίνα, λόγω του ύψους της και της κακής διατροφής της στη διάρκεια του πολέμου. Η Όντρεϊ και η μητέρα της δεν είχαν καθόλου χρήματα και αποφάσισε να ακολουθήσει το επόμενο λογικό βήμα, εφόσον ασχολούνταν με το χώρο του θεάματος, την υποκριτική.
Εργογραφία
Δεν θα αναφερθώ στους πρώτους μικρούς ρόλους της, θα πάω στο Μπρόντγουεϊ όπου πήρε τον πρώτο πρωταγωνιστικό της ρόλο, την "Gigi" που διήρκησε για 219 παραστάσεις και της χάρισε το βραβείο Theatre World.
Εδώ παραθέτω τις σημαντικότερες ταινίες της με δυο λόγια για κάθε μία από αυτές.
Ο πρώτος της πρωταγωνιστικός ρόλος ήταν στην ταινία Διακοπές στη Ρώμη (Roman Holiday), στο πλευρό του Gregory Peck, όπου κέρδισε το ρόλο που αρχικά προοριζόταν για την Elizabeth Taylor. Η Hepburn ήταν κατά κάποιον τρόπο πρωτοεμφανιζόμενη, ενώ ο Peck ήταν ήδη μεγάλο αστέρι. Για το λόγο αυτό, φυσιολογικά θα έμπαινε πρώτα το δικό του όνομα με μεγάλα γράμματα κι έπειτα το δικό της με μικρότερα. Εκείνος όμως ζήτησε να υπάρχει ισότητα ανάμεσα στους δυο τους, αναγνωρίζοντας το ταλέντο της, χάρη στο οποίο η Hepburn κέρδισε για την πρώτη της ταινία, για τον πρώτο της πρωταγωνιστικό ρόλο στο σινεμά, το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου καθώς και μία Χρυσή Σφαίρα!!
Η Πριγκίπισσα Άννα πηγαίνει στη Ρώμη για να παραστεί σε διάφορες πριγκιπικές εκδηλώσεις και τέτοια, όμως πλήττει αφόρητα. Έτσι αποφασίζει να το σκάσει, για να ζήσει πραγματικά τις διακοπές της στη Ρώμη, χωρίς να την κυνηγάνε οι υπηρέτες και οι σύμβουλοί της. Από την πρώτη στιγμή πέφτει πάνω στον δημοσιογράφο Τζο Μπράντλεϊ, ο οποίος αρχικά δεν ξέρει ποια είναι, όμως όταν το μαθαίνει υπόσχεται στον εκδότη του μια αποκλειστική συνέντευξη από την πριγκίπισσα. Τη συνέχεια δε σας τη λέω, μπορεί και να τη φαντάζεστε. Πάντως την ταινία την έχω δει και μία φορά σε θερινό σινεμά και είναι από τις πιο όμορφες "κινηματογραφικές" μου αναμνήσεις!!
Μετά από την πρώτη της τόσο μεγάλη επιτυχία, ακολουθεί συμβόλαιο με την Paramount για 7 ταινίες.
Γλυκειά μου Σαμπρίνα (Sabrina, 1954)
Αισθηματική κωμωδία
Υποψήφια για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου
Ίσως η αγαπημένη μου ταινία της. Η Σαμπρίνα Φέρτσαϊλντ είναι η κόρη του σοφέρ της πάμπλουτης οικογένειας των Λάραμπι και ήταν από μικρή ερωτευμένη με τον πλέιμποϊ της οικογένειας, τον νεότερο γιο τους, Ντέιβιντ (William Holden), ο οποίος ούτε που την είχε προσέξει ποτέ. Ώσπου πηγαίνει για σπουδές στο Παρίσι (φυσικά) κι επιστρέφει εντελώς αλλαγμένη, κομψότατη και πολύ γοητευτική. Επιστρέφοντας στο σπίτι της, γοητεύει και τον ανώριμο Ντέιβιντ αλλά και τον μεγαλύτερο αδερφό του, τον επιχειρηματία Λάινους (Humphrey Bogart).
Το gossip της συγκεκριμένης ταινίας, είναι ότι η Hepburn είχε σχέση με τον Holden και ο Bogart δεν τη συμπαθούσε γενικά καθόλου. Από αυτή την ταινία επίσης, γνωρίστηκε με τον γάλλο Givenchy τα ρούχα του οποίου φορούσε έκτοτε σχεδόν αποκλειστικά.
Πόλεμος και Ειρήνη (War and Peace, 1956)
Δραματικό, αισθηματικό, πολεμικό
Το γνωστό μεγαλειώδες έργο του Τολστόι, σε μια ταινία που κρατάει γύρω στις 3 ώρες, με τη Hepburn στο ρόλο της Νατάσας, τον Henry Fonda στο ρόλο του Πιερ και τον τότε σύζυγό της Mel Ferrer στο ρόλο του πρίγκιπα Αντρέι Μπαλκόνσκι. Δεν θα πω πολλά για την ταινία, μόνο ότι ήταν ο λόγος που πήρα την μεγάλη απόφαση να διαβάσω το έργο αυτό του Τολστόι. Επίσης κάτι το αξιοσημείωτο είναι πως ο μισθός της Hepburn για αυτή την ταινία ήταν πιο υψηλός από οποιασδήποτε άλλης ηθοποιού εκείνης της εποχής.
Έξυπνο Μουτράκι (Funny Face, 1957)
Αισθηματική κωμωδία
Άλλη μια πολύ αγαπημένη μου ταινία της, όπου παίζει τη νεαρή υπάλληλο βιβλιοπωλείου, Τζο, που ανακαλύπτει ο φωτογράφος Ντικ Άβερι (Fred Astaire) και αποφασίζει να την κάνει μοντέλο. Μια πολύ όμορφη ταινία, γεμάτη χορό (φυσικά), ρούχα και στυλ.
Αριάν (Love in the Afternoon, 1957)
Αισθηματική κωμωδία
Η Αριάν Σαβάς, είναι κόρη ενός ιδιωτικού ντετέκτιβ, ο οποίος προσλαμβάνεται να παρακολουθήσει τη γυναίκα ενός συζύγου που υποψιάζεται πως τον απατάει και ανακαλύπτει ότι αυτό είναι αλήθεια. Ο απατημένος σύζυγος δηλώνει πως έχει σκοπό να σκοτώσει τον εραστή της γυναίκας του, Φρανκ Φλαναγκαν (Gary Cooper), και η νεαρή Αριάν αποφασίζει να τον προειδοποιήσει. Όμως πώς να αντισταθεί στον μεγάλο και διάσημο αμερικανό πλέιμποϊ; Στα bonus της ταινίας, το ότι εκτυλίσσεται αποκλειστικά στο Παρίσι!
Βασίλισσα του Παρθένου Δάσους (Green Mansions, 1959)
Περιπέτεια, δράμα, αισθηματικό
Ένας νέος άντρας, ο Άμπελ (Anthony Perkins) στη ζούγκλα της Βενεζουέλας, συναντά ένα παράξενο κορίτσι, την Ρίμα και το ερωτεύεται. Την ταινία αυτή δεν την έχω δει ακόμα.
Η Ιστορία μιας Μοναχής (The Nun's Story, 1959)
Δραματικό
Υποψήφια για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου
Πρόκειται για μεταφορά του βιβλίου της Κάθριν Χούλμε, σχετικά με την πραγματική ζωή της καλόγριας Μαρί Λουίζ Χάμπετς. Στην ταινία, το όνομα της καλόγριας είναι Γκαμπριέλ Βαν Ντελ Μαρς, και μοιάζει με βιογραφία, καθώς ακολουθεί την νεαρή καλόγρια με το όμορφο πρόσωπο από τη στιγμή που μπαίνει στο μοναστήρι, ως την Αφρική, όπου πηγαίνει ως νοσοκόμα. Η ταινία αυτή έκανε τεράστια επιτυχία, αν και κατά τη γνώμη μου δεν είναι από τις ταινίες που θέλεις να βλέπεις ξανά και ξανά.
Οι Ασυγχώρητοι (The Unforgiven, 1960)
Γουέστερν, δράμα, αισθηματικό
Ταινία Γουέστερν, την ξεκίνησα κανα δυο φορές αλλά πάντα με έπαιρνε ο ύπνος. Πρόκειται για τη διαμάχη ανάμεσα σε δύο οικογένειες όταν η μία από αυτές υποψιάζεται την κόρη της άλλης σχετικά με μια κλοπή. Κατά τη διάρκεια αυτής της ταινίας, η Hepburn έπεσε από ένα άλογο και τραυματίστηκε άσχημα. Έσπασε την πλάτη της και απέβαλε, αφού αποδείχτηκε πως ήταν λίγων μηνών έγκυος. Λέγεται πως και μια αργότερη αποβολή της οφειλόταν σε αυτό της τον τραυματισμό.
Πρόγευμα στο Τίφανις (Breakfast at Tiffany's, 1961)
Αισθηματική Κωμωδία, Δράμα
Υποψήφια για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου
Η πιο γνωστή ταινία της, αν και δεν είναι από τις αγαπημένες μου. Η Χόλυ Γκολάιτλι ζει μια ζωή που μοιάζει με συνεχόμενο πάρτι, συντηρείται από πλούσιους άντρες και γνωρίζει τον νεαρό ζιγκολό συγγραφέα Πωλ Βάρτζακ (George Peppard) τον οποίο και ερωτεύεται. Ο συγγραφέας της νουβέλας στην οποία βασίστηκε η ταινία, Τρούμαν Καπότε, δεν ενέκρινε καθόλου την Hepburn για το ρόλο της Χόλυ, καθώς ήθελε κάποια που να μοιάζει πιο πολύ στην Monroe. Η Hepburn όμως έγραψε ιστορία στον συγκεκριμένο ρόλο, με το τραγούδι που τραγούδησε στη σκάλα και με το "little black dress" της που θεωρείται μέχρι σήμερα το Νο1 κομμάτι που πρέπει να έχει κάθε γυναίκα στη ντουλάπα της!
Οι Ψίθυροι (The Children's Hour, 1961)
Δράμα
Μια ταινία που θίγει το θέμα της ομοφυλοφιλίας, καθώς εκτυλίσσεται σε ένα σχολείο θηλέων, όπου ένα κακομαθημένο εντελώς αντιπαθητικό κοριτσάκι διαδίδει τη φήμη πως οι δύο ιδιοκτήτριες, Κάρεν Ράιτ και Μάρθα Ντόμπι (Shirley MacLaine), διατηρούν μεταξύ τους κρυφό δεσμό. Ο αντίκτυπος του ψέματος αυτού είναι καταστροφικός για το σχολείο και για την υπόληψη των δύο γυναικών. Αξίζει να σημειωθεί πως ο σκηνοθέτης έκοψε κάποιες σκηνές της ταινίας, φοβούμενος τις αντιδράσεις του Τύπου.
Ραντεβού στο Παρίσι (Charade, 1963)
Αισθηματική Κωμωδία, μυστηρίου
Για άλλη μια φορά στο Παρίσι, και αυτή τη φορά στο πλευρό του Gary Grand, η Hepburn στο ρόλο της Regina Lampert τρέχει συνέχεια, προσπαθώντας να ξεφύγει από εκείνους που σκότωσαν τον άντρα της και την κυνηγάνε για να πάρουν πίσω κάποιo μεγάλο κλεμμένο χρηματικό ποσό που είχε στα χέρια του. Η ταινία έχει αγωνία, σασπένς και ανατροπές, έτσι ώστε πολλοί την παρομοιάζουν με ταινίες του Χίτσκοκ.
Καυτό Παρίσι (Paris - When it Sizzles, 1964)
Αισθηματική Κωμωδία
Και ναι, πάλι στο Παρίσι, αυτή τη φορά στο πλευρό του παλιού της συμπρωταγωνιστή και στενού φίλου William Holden, ο οποίος παίζει το ρόλο ενός συγγραφέα που αντιμετωπίζει συγγραφικό μπλόκο, ενώ πρέπει να παραδώσει το χειρόγραφο του έργου του μέσα σε 2 μέρες. Η Hepburn, ως Gabrielle Simpson, νεαρή γραμματέας, τον βοηθάει αναπαριστώντας τους ρόλους της ιστορίας του. Μια κάπως άγευστη, για μένα, ταινία, που αξίζει πιο πολύ για τους ηθοποιούς όχι τόσο για την ιστορία.
Ωραία μου Κυρία (My Fair Lady, 1964)
Αισθηματική Κωμωδία, Μιούζικαλ
Η δεύτερη πιο αγαπημένη μου ταινία της, την οποία είχα δει πολύ μικρή, και διηγείται την ιστορία της Ελάιζα Ντούλιτλ, μιας φτωχής αγράμματης κοπέλας που πουλάει λουλούδια στο δρόμο, όταν την ανακαλύπτει ο περίφημος καθηγητής γλωσσολογίας Χένρι Ντίγκινς (Rex Harrison) και βάζει στοίχημα με έναν φίλο του ότι μπορεί να την κάνει κυρία. Μια απολαυστική ταινία με καταπληκτικές ερμηνείες και υπέροχα κοστούμια, που σίγουρα θα αγαπήσουν όλες οι θαυμάστριες των ρομαντικών ιστοριών εποχής και όχι μόνο. Να προσθέσω πως το τραγούδι I could have dansed all night που σε κάνει να θέλεις να σηκωθείς και να χορεύεις μέσα στο σπίτι, δεν το τραγουδάει δυστυχώς η Hepburn στην ταινία. Δεν θα μπορούσα να παραλείψω πως η συγκεκριμένη ταινία κέρδισε 8 Όσκαρ: Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Α' Ανδρικού, Φωτογραφίας, Ήχου, Μουσικής Επιμέλειας, Κοστουμιών, Καλλιτεχνικής Επιμέλειας (Σκηνικών).
Πώς να κλέψετε ένα εκατομμύριο δολλάρια (How to steal a million, 1966)
Αισθηματική κωμωδία, Αγωνίας
Η Νικόλ προσλαμβάνει έναν επαγγελματία διαρρήκτη, τον Σάιμον (Peter O'Toole), προκειμένου να κλέψουν από ένα μουσείο ένα άγαλμα αξίας ενός εκατομμυρίου δολαρίων, για να προστατεύσουν τη φήμη του πατέρα της. Βασικά δεν έχει και πολύ σημασία ο λόγος που προσπαθούν να κλέψουν το άγαλμα, καθώς η ίδια η ταινία έχει πολύ ενδιαφέρον, αγωνία και είναι αρκετά ευχάριστη.
Δύο για το Δρόμο (Two for the Road, 1967)
Αισθηματική Κωμωδία, Δράμα
Μια ταινία που εκτυλίσσεται στο δρόμο, καθώς ταξιδεύει στα χρόνια που πέρασαν μαζί η Τζοάννα και ο Μαρκ (Albert Finney) ξεκινώντας από τη στιγμή που γνωρίστηκαν, συνεχίζοντας στο γάμο τους, την οικογενειακή τους ζωή με όλες τις χαρές και τις λύπες, τους έρωτες και τους καβγάδες. Μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία με πολλά πολλά αυτοκίνητα.
Περίμενε Μέχρι να Νυχτώσει (Wait until Dark, 1967)
Θρίλερ
Υποψήφια για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου
Η Σούζι είναι μια τυφλή γυναίκα που προσπαθεί να τα βγάλει πέρα σα να βλέπει κανονικά. Κι αυτό γιατί ο άντρας της θέλει να είναι ικανή να επιβιώσει χωρίς κανένα πρόβλημα τις στιγμές που μένει μόνη της στο σπίτι και να μην κινδυνεύει από μικροατυχήματα. Όταν όμως μια κοπέλα που κουβαλάει μια κούκλα στην οποία υπάρχει κρυμμένη ηρωίνη, την αφήνει στα χέρια του συζύγου της Σούζι, ο οποίος την παίρνει στο σπίτι, η Σούζι προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με δύο απατεώνες που προσπαθούν να βρουν την κούκλα και καλείται να τα καταφέρει βασιζόμενη στις υπόλοιπες αισθήσεις της. Ένα θρίλερ με αρκετή αγωνία, που μου άρεσε και μου έμεινε αξέχαστη η ατάκα της Hepburn όταν κουρασμένη και νιώθοντας ότι δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα λέει στον άντρα της:
Do I have to be the world champion blind lady?
κι εκείνος της απαντάει "Yes!"
Στην ταινία αυτή παραγωγός ήταν ο Mel Ferrer, την περίοδο που οι δυο τους έπαιρναν διαζύγιο.
Το Ρόδο και το Βέλος (Robin and Marian, 1976)
Αισθηματική Περιπέτεια, Δράμα
20 χρόνια μετά την γνωστή μας ιστορία του Ρομπέν των Δασών, ο Ρόμπιν (Sean Connery) επιστρέφει για να προσπαθήσει να κερδίσει για άλλη μια φορά την Λαίδη Μάριαν.
Γραμμή Αίματος (Bloodline, 1979)
Δράμα, Μυστήριο, Αγωνίας
Όταν σκοτώνεται ο πατέρας της, η Ελίζαμπεθ Ροφ, μια πλούσια κληρονόμος γίνεται στόχος ενός άγνωστου δολοφόνου. Η ταινία βασίζεται στο μυθιστόρημα του Sidney Seldon.
Όλοι Έσκασαν στα Γέλια (They all Laughed, 1981)
Αισθηματική Κωμωδία
Δύο ιδιωτικοί ντετέκτιβ παρακολουθούν δύο γυναίκες, τις οποίες οι σύζυγοί τους υποψιάζονται για απιστία. Το αποτέλεσμα είναι οι δύο ντετέκτιβ να ερωτευθούν τις δύο γυναίκες και να έχουν διάφορα καινούργια παρελκόμενα.
Η Hepburn κέρδισε στο σύνολο της καριέρας της ένα βραβείο Όσκαρ, ένα Τοnny, ένα Grammy, ένα Emmy και μια Χρυσή Σφαίρα και διάφορα άλλα. Έκανε δύο παιδιά, ένα με τον Mel Ferrer κι ένα με τον δεύτερο σύζυγό της, τον Ιταλό γιατρό Αντρέα Ντόττι.
Πέρα από την κινηματογραφική της καριέρα, η Hepburn ανακηρύχθηκε Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως από τη UNISEF, καθώς αφιέρωσε εξ' ολοκλήρου τα τελευταία χρόνια της ζωής της στα ταξίδια της σε μειονεκτικές χώρες, όπου προσέφερε ότι της ήταν δυνατό για να βοηθήσει στη βελτίωση της κατάστασης. Ο Τζον Άιζακ, ένας φωτογράφος των Ηνωμένων Εθνών, είπε:
Πολλές φορές τα παιδιά ήταν καλυμμένα με μύγες, μα εκείνη απλά πήγαινε και τα αγκάλιαζε. Δεν το είχα ποτέ ξαναδεί. Άλλοι ένιωθαν κάποιο δισταγμό, αλλά εκείνη απλά τα άρπαζε. Τα παιδιά έρχονταν να της κρατήσουν το χέρι [...].
Βοήθησε να φέρουν νερό στη Σομαλία, όπου ο κόσμος πέθαινε από την έλλειψή του, ένα μεγαλειώδες έργο της UNISEF που έφερε καθαρό νερό κοντά στα σπίτια τους.
Η Hepburn όταν επέστρεψε από τη Σομαλία ένιωσε έντονους πόνους στην υπογάστρια περιοχή και διαγνώστηκε με καρκίνο του λεπτού εντέρου που απλώθηκε πολύ γρήγορα και την οδήγησε στο θάνατο μόλις στα 63 της χρόνια, στις 20 Ιανουαρίου 1993. Έτσι έφυγε από τη ζωή μια από τις μεγαλύτερες σταρ του κινηματογράφου, μια προσωποποίηση του στυλ και της κομψότητας, μα πάνω απ' όλα ένας καλός άνθρωπος.
Πηγές: