Ο Ξαβιέ Ντολάν γεννήθηκε το 1989 στο Κεντέκ του Μόντρεαλ, στον Καναδά. Η καλλιτεχνική του καριέρα ξεκίνησε από τα πέντε του κιόλας χρόνια, σαν παιδί ηθοποιός στις μάλλον άγνωστες ταινίες J'en suis!, Le Marchand de sable και La Forteresse suspendue και το πρώτο του εγχείρημα ως σκηνοθέτης το έκανε πριν ακόμα κλείσει τα 19 του χρόνια με το I killed my mother (J'ai tue ma mere) (2009), αποσπώντας τρία βραβεία στο Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών στο φεστιβάλ Καννών, αλλά και τον χαρακτηρισμό "παιδί-θαύμα του γαλλόφωνου κινηματογράφου". Έχει κάνει κι άλλες 2 ταινίες, το "Heartbeats (Les amours imaginaires)" (2010) και το "Laurence Anyways" (2012), οι οποίες επίσης απέσπασαν βραβεία κ γενικότερα καλές κριτικές.
Είναι γκέι κ οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις είναι από τα κεντρικά θέματα στις ταινίες του μέχρι τώρα, τόσο στην πρώτη του, η οποία είναι ημι-αυτοβιογραφική κ περιγράφει με πολύ ειλικρινή τρόπο την σχέση του με την μητέρα του στο βασικό στάδιο όταν εκείνος είναι 16 κι εκείνη μαθαίνει την σεξουαλική του ταυτότητα, όσο και στην δεύτερη, "Φανταστικές αγάπες", όπου περιγράφει ένα ιδιόμορφο menage a trois μεταξύ δύο ετερόφυλων φίλων και ενός όμορφου αγοριού που μπαίνει στην παρέα τους. Και η τρίτη του ταινία, "Λόρενς για πάντα", την οποία δεν έχω δει, θέμα έχει την αναζήτηση της σεξουαλικής ταυτότητας, μέσα απ' την ιστορία του τρανσέξουαλ Λόρενς (από άντρας σε γυναίκα) και την δεκάχρονη σχέση του με την ερωμένη του, Fred.
Ο προσέγγιση του Ντολαν δεν είναι ιδιαίτερα ψυχαναλυτική, κατά τη γνώμη μου, αλλά απλή και γλυκιά, μάλλον επειδή πρόκειται για μια εκ των έσω περιγραφή καταστάσεων και βιωμάτων, που εμένα μου δίνεται η εντύπωση πως εκείνος έχει αγαπήσει και αποδεχτεί πλήρως, ένα συμπέρασμα στο οποίο συμβάλλει ο πρωταγωνιστικός του ρόλος στις δύο πρώτες ταινίες του.
Οι ταινίες του έχουν όλες πολύ χαρακτηριστικό στυλ. Υπερστυλιζαρισμένες, έντονα χρώματα, καθαρή φωτογραφία, ποπ μουσική επένδυση (είτε πρόκειται για Luis Mariano, είτε για Crystal Castles, είτε για Dalida, πάντα επιδρά στην εικόνα με το ίδιο ποπ αποτέλεσμα κατά τη γνώμη μου) και όμορφοι νέοι ηθοποιοί, οι οποίοι στυλιστικά έχουν τάσεις hipster, είναι από τα βασικά στοιχεία που προτιμάει ο Ντολάν, δημιουργώντας ένα κλίμα φρέσκο και αν μη τι άλλο "hip".
Η επόμενή του ταινία λέγεται "Tom at the Farm" και αναμένεται να βγει το 2013. Σα θέμα θα έχει έναν άντρα που πενθεί τον σύντροφό του, ενώ παράλληλα έρχεται σε επαφή με την οικογένειά του, η οποία δεν ξέρει την σεξουαλική ζωή του παιδιού τους και είναι βασισμένη στο θεατρικό έργο του Καναδού Michel Marc Bouchard.
Προσωπικά τις δύο ταινίες του που έχω δει τις έχω ευχαριστηθεί κ η αίσθηση που μου άφησε ήταν πολύ γλυκιά, οικεία και ότι είμαστε κοντά στην ηλικία μου ήτανε κάτι παραπάνω από προφανές και σίγουρα θα συνεχίσω να παρακολουθώ την πορεία του.
