Εφήμερο σουξουμούξου

[Μυρμηγκοφάγος]

Ίζι, μου επιτρέπεις να σου αντιστρέψω την ερώτηση; Αν στα δικά σου μάτια δεν υπάρχουν διαφορές μεταξύ του Αμερικανικού Κινηματογράφου και του Ευρωπαϊκού, τι είναι αυτό που σε τραβάει στον Αμερικανικό; Βλέπω για παράδειγμα ότι στις κορυφαίες σου δέκα ταινίες, όπως και σε αυτές των 80's δεν έχεις κάποια Ευρωπαϊκη. Είναι καθαρή σύμπτωση, ή ο Αμερικανικός σου προσφέρει κάτι παραπάνω, που δεν μπορεί ο Ευρωπαϊκός; και αν σου προσφέρει, θα μπορούσες κάπως να το συγκεκριμενοποιήσεις; Μη το πάρεις αυτό σε παρακαλώ ως κριτική, αποδέχομαι απολύτως τις επιλογές σου, απλά αναρωτιέμαι μήπως μπορεί να με βοηθήσει με κάποιο τρόπο στην δικιά μου αντίστροφη αναζήτηση

Επίσης, αν μου επιτρέπεις, θα αποδεχόσουν ως ενδεχόμενο ότι ο Λαβύρινθος του Πάνα θα μπορούσε να σου είχε προσφέρει παραπάνω αν είχε γυριστεί στην Αμερική; και για να σου είμαι και 'γω ξεκάθαρος, ο λαβύρινθος μου άρεσε (σε αντίθεση με Αιώνια Λιακάδα και Man from Earth που έχω δει), αλλά θα το θεωρούσα απίθανο να συνέβαινε, αν το είχε γυρίσει από την άλλη μεριά του Ατλαντικού, χωρίς δυστυχώς να μπορώ να το εξηγήσω.

[Ίζι]

Ίζι, μου επιτρέπεις να σου αντιστρέψω την ερώτηση; Αν στα δικά σου μάτια δεν υπάρχουν διαφορές μεταξύ του Αμερικανικού Κινηματογράφου και του Ευρωπαϊκού, τι είναι αυτό που σε τραβάει στον Αμερικανικό; Βλέπω για παράδειγμα ότι στις κορυφαίες σου δέκα ταινίες, όπως και σε αυτές των 80's δεν έχεις κάποια Ευρωπαϊκη.
Είναι καθαρή σύμπτωση, ή ο Αμερικανικός σου προσφέρει κάτι παραπάνω, που δεν μπορεί ο Ευρωπαϊκός;

Νομίζω ότι είναι καθαρή σύμπτωση. Οι αγαπημένες μου των έιτις δεν είναι απαραίτητα ταινίες που με αντιπροσωπεύουν και σήμερα, καθώς όπως έγραψα και στην ανάρτηση, ήταν αγαπημένες μου όταν ήμουν παιδί. Αυτές έτυχε να δω, αυτές μου έμειναν Όσο για τη λίστα με τις 10 αγαπημένες, όπως καταλαβαίνεις κάτι τέτοιες λίστες είναι και λίγο της στιγμής. Αν εξαιρέσεις το Μωρό της Ρόζμαρι και το West Side Story (ανήκουν επίσης στις ταινίες που ίσως μου έμειναν τόσο έντονα επειδή τις είδα σε μικρή ηλικία) όλες οι άλλες θα μπορούσαν να αντικατασταθούν και με πολυαγαπημένες μου ευρωπαϊκές ταινίες (π.χ. when the wind blows, all the invisible children, ο καιρός των Τσιγγάνων, Νikita, Peppermint, Never let me go, κάποια των monty python) κι έτσι να είχα μια λίστα με 7 ευρωπαϊκές, 2 αμερικάνικες και 1 ασιατική. Σ' αυτήν την περίπτωση θα έδειχνα ότι προτιμώ το ευρωπαϊκό σινεμά ενώ δεν είναι έτσι. Στη λίστα θα μπορούσαν άλλωστε να είναι και οι κάμποσες μη αμερικάνικες ταινίες που έβαλα στην άλλη λίστα με τις αγαπημένες ταινίες τρόμου. Ειδικά το γαλλικό σινεμά έχει... αγριέψει ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια σ' αυτό το είδος. Σίγουρα έχω δει περισσότερο αμερικάνικο κινηματογράφο παρά ευρωπαϊκό, και βέβαια πολύ περισσότερο αμερικάνικο+ευρωπαϊκό παρά ασιατικό, όμως δεν προτιμώ την παραγωγή καμίας χώρας έναντι άλλης. Κρίνω την κάθε ταινία μεμονωμένα, γι' αυτό που είναι κι αυτό που μου προσφέρει.

Επίσης, αν μου επιτρέπεις, θα αποδεχόσουν ως ενδεχόμενο ότι ο Λαβύρινθος του Πάνα θα μπορούσε να σου είχε προσφέρει παραπάνω αν είχε γυριστεί στην Αμερική

Όχι. Είναι μια άψογη ταινία και δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω. Ούτε όμως πιστεύω ότι θα ήταν χειρότερη αν την είχε γυρίσει (με το ίδιο όραμα και έμπνευση, και χωρίς την επιρροή των μεγάλων στούντιο) στην Αμερική. Παράδειγμα το Funny Games του Χάνεκε. Μια δεκαετία μετά την πρωτότυπη ταινία, πήγε και το γύρισε πλάνο-πλάνο μάλιστα στην Αμερική, για το αμερικάνικο κοινό. Ήταν μια εξίσου καλή ταινία. Προτιμώ την πρώτη, ίσως κι από προκατάληψη (επειδή είναι η πρώτη), όμως μια χαρά θα τη λάτρευα και την αμερικάνικη, υποθέτω, αν ήταν η μόνη που είχε γυριστεί.

[Μυρμηγκοφάγος]

Σε ευχαριστώ για τη διευκρίνιση Ίζι. Αναρωτιέμαι τώρα αν θα είχε ενδιαφέρον ως πείραμα να έβλεπα πρώτα το Αμερικανικό Funny Games

[Βου Παπ]

Βρήκα αυτό το άρθρο, πάνω στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά... Τι σας λέει;

[Φαροφύλακας]

Καταρχήν, να σημειώσω πως καιρό είχα να διαβάσω κάτι σε τόσο "δήθεν" γλώσσα. Σκέφτομαι πως στο ίδιο το άρθρο θα άξιζε μια κριτική ίδιας κοπής σε γλώσσα και ύφος.

Να προλάβω να πω πως το νεοελληνικό σινεμά δεν με τραβάει και θεωρώ κακές και αδύναμες τις περισσότερες πρόσφατες ταινίες που μπήκα στον κόπο να δω. Εδώ όμως μοστράρει καρέ από ατυχές παράδειγμα, τον "Κυνόδοντα", μια από τις λίγες ενδιαφέρουσες ταινίες του πρόσφατου ελληνικού σινεμά.

Από εκεί και πέρα έχει να ανταπαντήσεις σε όλα όσα λέει. Η εμμονή στα θέματα της μεσοαστικής οικογένειας π.χ. προφανώς έχει να κάνει (όπως θα τον διαβεβαίωνε και κανας Γιωσαφάτ) με το ότι θα θέματα αυτά δεν είναι λυμένα. Όμως προσωπικά δεν θα έμπαινα στον κόπο. Δεν συμφωνώ ούτε με την οπτική, ούτε με τα αίτια της όποιας παθογένιας και σίγουρα όχι με την άκαμπτη γλώσσα.


Αδύναμη, προβληματική κριτική για ένα αδύναμο, προβληματικό σινεμά (και να με συγχωρέσει ο φίλος...)

[Νικόλας Δε Κιντ]

Θα συμφωνήσω με τον Φαροφύλακα για την "δήθεν" γλώσσα...

Από την αλλη δεν μπορώ να καταλάβω που οδήγησε ο όλος αυτός προβληματισμός του αρθρογράφου. Δεν μας έφερε ένα παράδειγμα για το τι θεωρεί ο ίδιος καλό κινηματογράφο ή άμεσο...

Κι εγώ δεν είμαι φαν του ελληνικού σινεμά, αλλά κάποιες φιλότιμες προσπάθειες όπως ο Κυνόδοντας και το Miss Violence τις αναγνωρίζω.
Από την άλλη δεν καταλαβαίνω τι εννοεί υστερική απέχθεια προς το Χόλυγουντ

Εν τέλει προσωπικά πιστεύω πως τα τελευταία χρόνια ο ελληνικός κινηματογράφος δείχνει σημάδια ανάκαμψης και φεύγει από τις χαζοεμπορικές ταινίες τύπου Safe Sex με τους χιλιοφθαρμένους Λαζόπουλους, Καφετζόπουλους κλπ κλπ.

[Φαροφύλακας]

Ο Ταραντίνο είπε πως έχει σχέδια να αποσυρθεί μετά την δέκατή του ταινία. Λέει πως καλό είναι να φύγεις στην ακμή σου και να σε θυμούνται καλά, παρά να παρακμάσεις στα μάτια του κόσμου, μέσα στα χρόνια.

[Νικόλας Δε Κιντ]

Ο Ταραντίνο είπε πως έχει σχέδια να αποσυρθεί μετά την δέκατή του ταινία. Λέει πως καλό είναι να φύγεις στην ακμή σου και να σε θυμούνται καλά, παρά να παρακμάσεις στα μάτια του κόσμου, μέσα στα χρόνια.

Πολλοί λίγοι το έχουν κάνει αυτό. Και δεν λέω μόνο στο σινεμά αλλά και σε άλλους τομείς.
Είναι πολύ δύσκολο και δείχνει πολύ δυνατό χαρακτηρά με ισχυρά πιστεύω...Τους περισσότερους τους παρασέρνει η δόξα και ξεχνάν από που ξεκίνησαν..

Τρανταχτά παραδείγματα στο σινεμά Κάρπεντερ και Ντε Πάλμα...
Στην Μουσική Rolling Stones

Είδες που δεν τον συμπαθείς τον Κουεντίν???
Έχει σωστές απόψεις!!

[Φαροφύλακας]

Μα δεν είπα ότι συμφωνώ...

[Αριαδνη]

Μόλις κοίταξα γουκιπαιδεια και ο Ραλφ εχει ελληνικη καταγωγή λόγω πατερα δηλ. μισος Ιταλός, μισός Ελληνας. Μιλαω φυσικα για τον καρατε κιντ