Εφήμερο σουξουμούξου

[Νικόλας Δε Κιντ]

Καλά τώρα, κι ο Ταραντίνο από βία δεν πάει πίσω...
Κρανία φεύγουν, μάτια βγαίνουν, σάλια, αίματα... Ειδικά στο Kill Bill η βία είναι ασταμάτητη!

Δεν έκανα καμια σύγκριση, αλλά ο τρόπος που σκηνοθετούν οι δυο σκηνοθέτες μοιάζει αρκετά.

Το "Count Of Monte Christo" μου άρεσε κι εμένα αρκετά.
Βέβαια πάνω - κάτω ήξερα τι θα γίνει μιας και είχα διαβάσει στο σχολείο το βιβλίο, οπότε και τα συναισθήματα στο τέλος δεν ήταν τόσο έντονα.

[Μπιατριξ Κιντο]

Η βια του Ταραντινο στο Kill Bill ειναι πιο καρτουνιστικη, διασκεδαστικη, artistic, φαινεται πιο "ψευτικη" με το σπλαττερ που ξεπεταγεται σαν σιντριβανι και δε σου προκαλει φρικη η αηδια. Σου προκαλει γελιο πιο πολυ, αφου ολα αυτα εχουν και μια διαθεση παρωδιας...Βεβαια, στο Αδωξοι Μπασταρδη η βια γινεται πιο σκληρη, πιο ωμη, πιο...σαδιστικη. Αλλα οχι στα ορια του "αηδιαστικου", π.χ. τυπου Pοντριγκεζ, (που τον θεωρω πιο βιαιο αν δεις Planet Terror...) η Ichi The Killer.
Εγω τουλαχιστον ετσι το βλεπω.

[Νικόλας Δε Κιντ]

Εννοείς ότι όταν η Νυφη βγάζει μέσα από την κόγχη το μάτι της Ντάριλ Χάνα και μετά το διαλύει με το πόδι της σε ένα γκρο πλαν, είναι μια αστεία σκηνή;
Ξέρω αρκετούς που έστρεψαν το βλέμμα από την οθόνη σε αυτή την σκηνή, λόγω αηδίας.

Ο Ροντρίγκεζ δεν μου πολυαρέσει σαν σκηνοθέτης (εκτός Sin City).
Το "Planet Terror" το βαρέθηκα αφάνταστα, όπως και το "Desperado".
Όμως η βία και στις δυο αυτές ταινίες μου φάνηκε αρκετά καρτουνίστικη.

Ο Ταραντίνο στο Kill Bill αντέγραψε τις σκηνές μάχης και τα αστεία σπλάτερ από τις γιαπωνέζικες ταινίες καράτε της δεκαετίας του '70 και του '80. Είχε πει πολλές φορές πως ήθελε να φτιάξει μια ταινία καράτε, φόρο τιμής στις αγαπημένες του ταινίες. Σε αυτές λοιπόν τις σκηνές η βία είναι αστεία, αλλά υπάρχουν αρκετές άλλες που αυτή γίνεται ωμή και ίσως για κάποιους αηδιαστική...

[Μπιατριξ Κιντο]

Το ξερω, αλλα εγω τη σκηνη με το "ξεματιασμα" δεν τη βρηκα σκληρη, ουτε καν. Και μου αρεσε κιολας που της το ελιωσε γιατι θεωρησα πως της αξιζε για αυτα που ειχε κανει. Αυτη η σκηνη ηταν απλα γελοια, οπως ειπε και ο Φαροφυλακας, οχι αηδιαστικη.

Ναι, αυτο λεω κι εγω, επειδη ως φορος τιμης σε τετοια κινηματογραφικα ειδη σκηνοθετησε τετοιες σκηνες, δεν ειναι τοσο cruel, ειναι πιο πολυ καρτουνιστικες, κωμικες κλπ...και το εχω ακουσει και απο αλλους αυτο...
Για μενα ισως το πιο "σκληρο" κομματι στη ταινια ηταν να σαπισουν στο ξυλο μια εγκυο γυναικα. Αυτο με ψιλοφρικαρε, ναι, αλλα οχι τυπου να πω "Παναγια μου, τι ειναι αυτο?" , ουτε να στρεψω αλλου το κεφαλι μου.
Αυτο που θελω να πω ειναι πως ο Ταραντινο κανει ενα διαφορετικο ειδος βιας, θεωρειται απο πολλους ως ο σκηνοθετης που εκανε τη βια τεχνη...απλα υπαρχουν και πιο βιαιοι/σκληροι, εκει θελω να καταληξω...

[Νικόλας Δε Κιντ]

Γενικά βλέπω πως έχεις "γερο στομάχι" και αναρωτιέμαι τι ήταν αυτό που σε σόκαρε στο Oldboy εν τέλει;;

[Μπιατριξ Κιντο]

Αυτο λεω τοση ωρα....δεν ηταν γραφικη βια, ουτε κωμικη, ηταν απλα αηδιαστικη/φρικιαστικη, οπως και το Ichi The Killer και το Planet Terror. Ειναι απο τις πιο αηδιαστικες ταινιες που εχω δει.
Ειχε περισσοτερη βια, παρα υποθεση.
Εκει θελω να καταληξω, η βια ειναι πιο σκληρη εκει.
Υπαρχουν και πιο βιαιοι σκηνοθετες απο τον Ταραντινο.
Και γενικα οι κορεατικες ταινιες δεν ειναι του γουστου μου. Προτιμω..."αμερικανιες!"

[Μπιατριξ Κιντο]

Παιδια, πρεπει να συζητηθει/σχολιαστει η αποψη του Μορικονε για τον Ταραντινο που ειπε προσφατα.

''(Τarantino) is absolutely chaotic. He talks without thinking, he does everything at the last minute. He has no idea,” said Morricone. “He calls up out of the blue and wants a complete score in just a few days. That’s not possible. It makes me so mad,” Morricone said. “I’m not going to put up with this. And I told him so last time.”
“The man is a cretin. He is nothing compared with the Hollywood greats, such as John Huston, Alfred Hitchcock or Billy Wilder. They had class. Tarantino simply recooks old dishes. His films are garbage. He just copies from others and puts it together again. There is nothing original about that. And he is not a director either.''

Και τωρα αρνειται να γραψει τη μουσικη για την νεα του ταινια...
Πραγματικα, αυτος ο ανθρωπος πηρε Οσκαρ χαρη στον Ταραντινο, αλλιως ουτε στα ονειρα του δεν θα το εβλεπε... και καθεται και ''θαβει'' ετσι τον ανθρωπο? Δεν ειναι καν σκηνοθετης για να τον κρινει!

[Φαροφύλακας]

Παιδιά, προσωπικά δεν βρίσκω κάτι ιδιαίτερα αξιόλογο στις ταινίες του Ταραντίνο ενώ στην μουσική του Μορικόνε, ναι.

Επίσης πιστεύω πως στο Django ο Ταραντίνο έθαψε στην κυριολεξία ένα μοναδικό κομμάτι, το The Braying Mule, το οποίο θα μπορούσε να είναι ηχητική σφραγίδα της ταινίας, όπως γνωρίζανε να κάνουνε οι μεγάλοι του σπαγγέτι γούεστερν. Από αυτήν την άποψη, εγώ προσωπικά, καταλαβαίνω τον Μορικόνε που χτυπιέται.

[Φαροφύλακας]

Άσχετο με το θέμα, σχετικό με το νήμα: η ιδέα του νήματος "Εφήμερο σουξουμούξου" ήταν να γράφουμε άσχετα με το σινεμά, το μακρύ μας και το κοντό μας, τα οποία στο τέλος διαγράφονται.

Αυτές οι συζητήσεις, οι σχετικές με το σινεμά, ας μείνουν.

[Μπιατριξ Κιντο]

Ναι, αλλα δεν μπορει να τον λεει "κρετινο" και μαλιστα αφου εχει παρει Οσκαρ απο ταινια του... αυτο λεγεται αχαριστια.
Και οι μουσικες μια χαρα χρησιμοποιουνται στις ταινιες του.
Επιπλεον, ολες του οι ταινιες ειναι πολυ καλες και εχουν κανει μεγαλη επιτυχια, ο Μορικονε θα τις κρινει τωρα;

Τελος παντων, εγω την αποψη μου την ειπα. Τωρα, απο'κει και περα, ας πει ο καθενας ο,τι θελει. Εγω αυτο το θεωρω θρασος και αχαριστια. Πολυ ασχημο εκ μερους του. Τον εκτιμουσα σαν καλλιτεχνη και τωρα "επεσε" στα ματια μου...