Ας βάλουμε και λίγη μουσικούλα...

[Βου Παπ]

Αφού έκανα και την παρουσίαση, ορίστε και το τραγουδάκι...

[Φαροφύλακας]

και καθώς περιμένουμε δακρύζοντας να ξαναρχίσει το ρημάδι....

[Χήθκλιφ]

Καλημέρα με ένα τραγούδι που μου έχει κολλήσει από νωρίς σήμερα

[Γκόλφω]

[Φαροφύλακας]

Μου αρέσουν κάμποσα ρώσικα τραγούδια αλλά η πρώτη αγάπη είναι κι η παντοτινή...

[Ζόφος]

[Φαροφύλακας]

Χηθκλιφάκι, θα σου θυμίσω την απίθανα μελαγχολική μουσική που στόλισε το Picnic at Hanging Rock.
(πρόκειται για παραδοσιακό ρουμάνικο, από όσο καταλαβαίνω...)

[Χήθκλιφ]

Τελικά όντως είναι χαρακτηριστική η μουσική, απλώς εκείνη τη στιγμή δεν τη θυμόμουν. Αυτό που πάντοτε φέρνω στο νου μου όταν σκέφτομαι την ταινία είναι η απόκοσμη στιγμή της εισόδου στον βράχο και της ανατριχιαστικής κραυγής... χωρίς μουσική, χωρίς ήχο, μόνο η εικόνα και μια άηχη κραυγή να την στοιχειώνει.

[Χήθκλιφ]

Ένα χαρούμενο τραγουδάκι

«Sharpening the blades of murderous delight»

[Χήθκλιφ]

Μια που το ακούω ακατάπαυστα και εμμονικά έπειτα από πολύ καιρό, το μεταφράζω μόνιμα στις πιο μαγευτικές για εμένα εικόνες και αν θέλησα ποτέ να ζήσω (κυριολεκτικά) ένα τραγούδι ήταν και είναι πάντοτε αυτό (κατ' εξαίρεση βέβαια, συνήθως συχνάζω στις ταινίες... Χα! Χα! ) είπα να το μοιραστώ. Το πιο αγαπημένο μου έβερ λοιπόν...




(να'ναι τα δεκαεφτά στιλέτα άραγε που με παρασύρουν; )