Ποια ταινία είδες πρόσφατα;

[Νικόλας Δε Κιντ]

Είδα το Elevator to the Gallows(1958)

Μου άρεσε πολύ!
Ο Ζυλιέν Ταβερνιέ είναι το δεξί χέρι ενός μεγιστάνα σε μια μεγάλη εταιρία. Αγαπητός από όλους, κομψός και παλιός ήρωας του πολέμου.
Ο Ζυλιέν όμως διατηρεί παράνομη σχέση με την γυναίκα του μεγιστάνα. Οι δυο τους αποφασίζουν να σκοτώσουν τον πλούσιο σύζυγό της και να δημιουργήσουν το τέλειο άλλοθι.. Όμως κάποιες διαβολικές συμπτώσεις και μια σειρά γεγονότων θα δώσουν άλλη τροπή στα σχέδια του παράνομου ζευγαριού!!
Κορυφαίο νουάρ του Λουί Μαλ με μια άκρως γοητευτική Ζαν Μορώ και ένα σφιχτοδεμένο σενάριο γεμάτο ανατροπές.
Ειλικρινά δεν μπορούσα να ξεκολλήσω τα μάτια μου πάνω από την Ζαν Μορώ...
Η ερμηνεία ήταν μινιμαλιστική, σκοτεινή και γοητευτική....

9/10

Είδα ακόμη The Lodger (1944)
Μια διαφορετική εκδοχή στον "μύθο" του Τζακ του Αντεροβγάλτη!!
Ταινία με φοβερή αισθητική...

Πάνω σε μια τόσο γνωστή υπόθεση ο σκηνοθέτης έφτιαξε ένα θρίλερ που κατάφερε να με κρατήσει σε αγωνία και τα 80 λεπτά της ταινίας.
Ο γιατρός Σλέιντ έχει έναν στόχο. Πρέπει να προχωρήσει σε αυτόν με κάθε κόστος... Είναι αποφασισμένος. Προσηλωμένος.
Η Σκότλαντ Γυάρντ βεβαίως έχει άλλα σχέδια!

Δείτε την ταινία και απλά θα διαπιστώσετε πως δεν χρειάζονται υπερβολές ούτε τρελά εφέ για να φτιαχτεί μια ταινία αγωνίας...
(Μυρμηγκοφάγε τι λές;; )
8/10

[Φαροφύλακας]

Δεν ξέρω πώς πιάστηκα να βλέπω το Gemini (2017) με το 5.6 στην imdb.

Μια απλή εξιστόρηση ενός εγκλήματος.

Πολύ ωραία η γενικότερη αισθητική: τα χρώματα και κυρίως ο κόκκος, στην εικόνα, και στο σάουντρακ μια δραματική τζαζ με ηλεκτρονικά στοιχεία, σαν κάτι που θα μπορούσαν να είχαν παίξει οι The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble, ας πούμε. Επίσης θετικό ότι είχε άγνωστους ηθοποιούς σε πολύ νορμάλ ερμηνείες.

Η πλοκή σχεδόν άσκοπη, δεν με κέρδισε ούτε σε ένα σημείο και όλη η ταινία περισσότερο λειτούργησε σε μένα σαν αφορμή για να ακούσω μια καλή μουσική.

Κυρίως για την αισθητική της εικόνας και την μουσική ένα 5☆.

[Μυρμηγκοφάγος]

Νικόλα δεν το έχω δει το συγκεκριμένο, μιας και γενικά αποφεύγω τις αμερικάνικες ανεξαιρέτου χρονολογίας. Θα μπορούσα να τη βάλω στο πρόγραμμα, με την προϋπόθεση φυσικά ότι θα δεις κι εσύ μια δικιά μου πρόταση. Επειδή μάλιστα είμαι στις καλές μου, θα σε αφήσω να επιλέξεις την κατηγορία στην οποία και θα ήθελες να ανήκει

[Νικόλας Δε Κιντ]

Βεβαίως να δω δική σου πρόταση!!
Καμία αντίρρηση!

Αρκεί αν μην είναι του Παρατζάνοφ!

[Μυρμηγκοφάγος]

Αφού δεν μου έβαλες πολλούς περιορισμούς θα σου προτείνω δυο και επέλεξε όποια θέλεις.

The Journey of a Young Composer (1985)
Lived Once a Song-Thrush (1970)

Ως μουσικός είμαι σίγουρος θα εκτιμήσεις όποια και αν επιλέξεις

[Νικόλας Δε Κιντ]

OK! Θα δω ποια από τις 2 μπορώ να βρω και θα επανέλθω με εντυπώσεις!

Με την ευκαιρία να σημειώσω αλλες 3 ταινίες που είδα πρόσφατα!

Perfect blue (1997)
Είναι μια σχετικά παλιά ταινία κινουμένων σχεδίων Ιαπωνικής παραγωγής... Το σχέδιο είναι ελαφρώς ξεπερασμένο και σαν ταινία τα δείχνει τα χρονάκια της, αλλά σεναριακά μου άρεσε αρκετά.
Η Μίμα είναι μέλος ενός πολύ πετυχημένου νεανικού ποπ συγκροτήματος (girl band). Κάποια στιγμή αποφασίζει να παρατήσει το συγκρότημα και να ασχοληθεί με την υποκριτική.
Μετά από την απόφασή της αυτή, αρχίζουν να συμβαίνουν περίεργα γεγονότα. Ανεξήγητοι φόνοι οι οποίοι σχετίζονται με το σενάριο της σειράς που πρόκειται να πρωταγωνιστήσει.
Τέλος η εμφάνιση μιας σωσίας της θα έρθει να περιπλέξει ακόμα περισσότερα τα πράγματα...

Σε γενικές γραμμές το σενάριο είναι περίπλοκο ενώ αρκετές φορές η πραγματικότητα εμπλέκεται με τα όνειρα και τις φαντασιώσεις της Μίμα! Υπάρχουν αρκετές ανατροπές στην υπόθεση και τέλος είναι απόλυτα ταιριαστό με το όλο μοτίνο της ταινίας.
8/10

Arsenic and old lace (1944) - Αρσενικό και παλιά δαντέλα
Κλασική μαύρη κωμωδία του Φρανκ Κάπρα βασισμένη σε ένα θεατρικό του Κέσερλινγκ...
Ένας επιτυχημένος θεατρικός συγγραφέας την μέρα του γάμου του ανακαλύπτει πως οι 2 γλυκύτατες θείες του έχουν την συνήθεια να δηλητηριάζουν ηλικιωμένους και να τους θάβουν στο υπόγειο με την βοήθεια ενός χαζούλη θείου που νομίζει πως είναι ο Ρούσβελτ...
Σε γενικές γραμμές πέρασα ευχάριστα αν και η ερμηνεία του Κάρι Γκράντ μου φάνηκε υπερβολική σε βαθμό που με εκνεύριζε... Αντίθετα οι δυο ηθοποιοί που υποδύονταν τις θείες ήταν απολαυστικές...
6/10

[Μυρμηγκοφάγος]

Νικόλα, είδα το Lodger, αλλά αυτό το συνεχές μάδημα της μαργαρίτας με το αν είναι ή δεν είναι, μου καταλήγει ανυπόφορο όπου και αν το πετύχω. Και ήταν κρίμα, γιατί είχε καλούς διαλόγους και ο πρωταγωνιστής ήταν άκρως επιβλητικός. Λίγο να μου άφηναν τη ροή χωρίς υπόνοιες, πιστεύω θα μπορούσε να μου λειτουργήσει - και νομίζω δεν θα δυσκολευόμουν να προσπεράσω και τους παραπανίσιους πυροβολισμούς στο τέλος.

υ.γ. με βάζεις σε δύσκολη θέση, αλλά κάποιος πρέπει επιτέλους να στο πει. Το "3" δεν σημαίνει αυτό που νομίζεις.

[Στιλλ Ιλλ]

Είδα το Elevator to the Gallows(1958)

Μου άρεσε πολύ!
Ο Ζυλιέν Ταβερνιέ είναι το δεξί χέρι ενός μεγιστάνα σε μια μεγάλη εταιρία. Αγαπητός από όλους, κομψός και παλιός ήρωας του πολέμου.
Ο Ζυλιέν όμως διατηρεί παράνομη σχέση με την γυναίκα του μεγιστάνα. Οι δυο τους αποφασίζουν να σκοτώσουν τον πλούσιο σύζυγό της και να δημιουργήσουν το τέλειο άλλοθι.. Όμως κάποιες διαβολικές συμπτώσεις και μια σειρά γεγονότων θα δώσουν άλλη τροπή στα σχέδια του παράνομου ζευγαριού!!
Κορυφαίο νουάρ του Λουί Μαλ με μια άκρως γοητευτική Ζαν Μορώ και ένα σφιχτοδεμένο σενάριο γεμάτο ανατροπές.
Ειλικρινά δεν μπορούσα να ξεκολλήσω τα μάτια μου πάνω από την Ζαν Μορώ...
Η ερμηνεία ήταν μινιμαλιστική, σκοτεινή και γοητευτική....



8/10

Την είδα πριν κάτι μήνες μπορεί και χρόνο και μου είχε φανεί εξαιρετικά αδιάφορη, ουτε στο ελάχιστο ατμοσφαιρική ή υποβλητική. Απο οσους Γάλλους έχω δοκιμάσει μονο ο Γκοντάρ μου κάνει το κλίκ. Επίσης βαρετός μου φάνηκε και ο Τρυφώ στην νύφη που φορούσε μαύρα με την Ζαν Μορώ πάλι. Υποτίθεται ειναι μια ιστορία εκδίκησης αλλα ο Ταραντινο στο Kill Bill το έκανε σκαλες καλύτερα.

[Νικόλας Δε Κιντ]

Ειδικά τον Γκοντάρ τον βαριέμαι αφάνταστα...
Σε κάποιες ταινίες του θα έλεγα αγγίζει την ψευτοκουλτούρα...

Ήξερε όμως να διαφημίζει τις ταινίες του καλά. Από μάρκετινγκ έσκιζε δλδ!

Εμένα και η "Η νύφη φορούσε μαύρα" μου άρεσε.
Γενικά μου ταιριάζει ο Γαλλικός κινηματογράφος, εκτός του Γκοντάρ. Να μην ξεχάσω και τον Κοκτό με τις πολύ ατμοσφαιρικές αναπλάσεις των ελληνικών μύθων του Ορφέα, της Αντιγόνης κλπ...
Σε γενικές γραμμές μου ταιριάζει η Γαλλική τέχνη είτε αυτή λέγεται λογοτεχνία, είτε σινέμα και πάει λέγοντας!

Νικόλα, είδα το Lodger, αλλά αυτό το συνεχές μάδημα της μαργαρίτας με το αν είναι ή δεν είναι, μου καταλήγει ανυπόφορο όπου και αν το πετύχω. Και ήταν κρίμα, γιατί είχε καλούς διαλόγους και ο πρωταγωνιστής ήταν άκρως επιβλητικός. Λίγο να μου άφηναν τη ροή χωρίς υπόνοιες, πιστεύω θα μπορούσε να μου λειτουργήσει - και νομίζω δεν θα δυσκολευόμουν να προσπεράσω και τους παραπανίσιους πυροβολισμούς στο τέλος.

υ.γ. με βάζεις σε δύσκολη θέση, αλλά κάποιος πρέπει επιτέλους να στο πει. Το "3" δεν σημαίνει αυτό που νομίζεις.

Μέρμηγκα εν μέρει και ενδόμυχα πίστευα πως θα παρακάμψεις τα προσκόμματα που ανέφερες λόγω του επιβλητικού πρωταγωνιστή, αλλά όχι! Ας είναι... Τουλάχιστον από μια πλευρά θα έλεγα πως μας άρεσαν τα ίδια πράγματα στην ταινία!

Πολύ χαίρομαι για αυτό τον βαθμό, μιας και υπάρχουν το 2, το 1 αλλά και το 0 σαν βαθμολογίες!!

Οι προτάσεις σου είναι άκρως ενδιαφέρουσες, αλλά δυστυχώς για ακόμη μια φορά δυσεύρετες!
Μια βοήθεια παρακαλώ!

[Θεατής]

Είδα το Attraction 2017 Ρωσσική επιστημονικής φαντασίας...η ταινία είναι τόσο κακή που θα την πρότεινα για θέαση...οι λιγες στιγμές χιούμορ δυστυχώς δεν σώζουν το ναυάγιο...πάντως ως ΕΦ θα μπορούσε να περάσει η ταινία και μονο που έδειξε το Κουζνετσωφ να πλεει...

(Νικόλα πολύχρονος!! )